10- به شتاب راه رفتن ارزش شخص مؤمن را ببرد.

11- كسى كه از او چيزى دزديده شده است همواره در صدد تهمت بستن به بى‌گناه باشد چندان كه گناه او از دزد بيشتر گردد.

12- خداوند كسى را كه در راه او بخشنده باشد دوست مى‌دارد.

13- هر گاه اميران شما، نيكانتان و ثروتمندان شما، سخاوتمندتان باشند و در كارتان در ميان خود مشورت كنيد، در اين صورت روى زمين براى شما بهتر از دل زمين خواهد بود و اگر اميران شما، بدان شما و ثروتمندانتان، خسيس‌هاى شما باشند و امورتان به دست زنانتان افتد، پس دل زمين برايتان بهتر از روى زمين است.

14- اگر كسى شب و روز را به سر آورد در حالى كه سه چيز را داراست، از همه نعمتهاى دنيا برخوردار است: هر كه در بام و شامش تندرست است، آسوده خاطر مى‌باشد و خوراك يك روز را دارد؛ و اگر چهارمين نعمت يعنى ايمان را نيز داشته باشد، نعمت دنيا و آخرت را به تمام و كمال دارد.

15- به عزيزى كه خوار شده و ثروتمندى كه فقير گشته و به دانشمندى كه به زمان مردمانى نادان تباه شده، رحم آوريد.

16- دو خصلت است كه بسيارى از مردم از آنها غافلند: تندرستى و آسودگى خاطر.

17- دلها بر دوست داشتن آن كس كه به آنها نيكى كند و دشمن داشتن آن كس كه به آنها بدى نمايد، سرشته شده است.

18- همانا ما گروه پيامبران مأموريم كه با مردم به اندازه خودشان سخن گوييم.

19- كسى كه رنج خود را بر دوش مردم افكند، ملعون است.

20- عبادت هفت جزء دارد، برترينش در طلب روزى حلال بودن است.

21- همانا خدا به زور فرمانبردارى نشود و خود نيز مغلوب نافرمانى نگردد و از سرپرستى بندگان دست نكشيده ولى خداست قادر بر آنچه اينان را بر آن توانا كرده و مالك هر ملكى است كه به ايشان داده،