و دو خصلت است كه بالاتر از آنها هيچ بدى وجود ندارد: شرك به خدا و زيان رساندن به بندگان خدا.

3- مردى به پيامبر 6 عرض كرد: به من سفارشى كن كه در اثر آن خدا به من سود رساند. حضرت فرمود: بيشتر به ياد مرگ باش تا تو را از دنيا برهاند. شكرگزارى را پيشه خودساز كه سبب افزايش نعمت گردد. بسيار دعا كن چون تو نمى‌دانى چه وقت دعايت به اجابت مى‌رسد. از تجاوز بپرهيز كه خدا چنين حكم فرموده: «هر كس مورد ستم قرار گيرد، قطعا خدا او را يارى خواهد كرد» [سوره حج، آيه 60] و فرموده: «اى مردم! سركشى شما فقط به زيان خود شماست» [سوره يونس، آيه 23] و از مكر و نيرنگ دورى كن كه خداوند مقرّر فرموده: «نيرنگ زشت جز دامن صاحبش را نگيرد». [سوره فاطر، آيه 43] 4- شما به زودى به حكومت كردن حريص مى‌شويد و سپس پشيمان مى‌گرديد و افسوس مى‌خوريد؛ وه! چه خوب دايه‌اى است و چه بد از شير بازگيرنده‌اى است! 5- مردمى كه زمام كار خويش را به زنى سپارند هرگز رستگار نشوند.

6- به پيامبر 6 عرض شد: كدام ياران بهترند؟ حضرت فرمود: آن كه وقتى ياد دارى ياريت نمايد و چون دچار فراموشى شوى يادآورى كند. عرض شد: بدترين مردم كيانند؟ حضرت فرمود: دانشمندان فاسد.

7- پروردگارم مرا به نه چيز سفارش كرده است: اخلاص در نهان و عيان، رفتار عادلانه در حال خشنودى و خشم، ميانه‌روى در حال بينوايى و توانگرى، اينكه درگذرم از كسى كه به من ستم روا داشته، بخشش نمايم به كسى كه از من دريغ نموده، با آن كس كه با من قطع رابطه نموده ارتباط برقرار سازم، اينكه خاموشيم انديشه كردن، گوياييم ذكر نمودن و نگاهم عبرت‌گيرى باشد.

8- دانش را با نوشتن در بند كشيد.

9- هر گاه تبهكار قومى سرور آنان گردد و رهبرشان زبونترين آنان باشد و مرد تبهكار مورد تجليل قرار گيرد، بايد چشم به راه بلا بود.