خوشا به حال آن كس كه درآمدش پاك است و نهادش شايسته و ظاهرش نيكو و سرشتش درست مى‌باشد.

خوشا به حال آن كس كه زيادى مال خويش را انفاق نمايد و جلو زياده گويى خود را بگيرد.

خوشا به حال آن كس كه براى خدا- كه نامش گرامى است- فروتنى نمايد و از آنچه برايش حلال كرده نيز كناره گيرد بدون اينكه از سنّت من روى گرداند، رزق و برق دنيا را كنار نهد بى‌آن كه از سنّت من به انحراف گرايد.

و پس از من، از نيكان خانواده‌ام پيروى نمايد و با اهل علم و حكمت معاشرت كند و به مستمندان مهربانى نمايد.

خوشا به حال آن كس كه كسب و درآمدش از راه گناه نباشد و در راه گناه نيز خرج ننمايد و آن را به مستمندان و نيازمندان برساند و نيز از اشخاص از خود راضى و فخر فروش و دنيا دوست و بدعتگذاران بر خلاف سنّت من و كارگزاران مخالف روش من، دورى گزيند.

خوشا به حال آن كس كه با مردم خوش اخلاقى نمايد و به آنان كمك رساند و شرّ خود را از آنان بگرداند.

سخنرانى پيامبر 6 در آخرين سفر حجّ‌

حمد و سپاس از آن خداست، او را ستايش مى‌كنيم و از او يارى مى‌جوييم و از او آمرزش مى‌خواهيم و به بارگاه او توبه مى‌كنيم. و از شرهاى نفس خود و از بدكردارى‌هاى خويشتن به خداوند پناه مى‌بريم. هر آن كس كه خداوندش هدايت كند، گمراه‌كننده‌اى ندارد و هر آن كس را كه بى‌راه گذارد، هدايتگرى ندارد. گواهى مى‌دهم كه هيچ معبودى جز خداوند شايسته پرستش نيست كه يگانه است و شريكى ندارد و گواهى مى‌دهم كه محمّد بنده و فرستاده اوست.

اى بندگان خدا! شما را به پرواى الهى سفارش مى‌كنم و بر طاعت او بر مى‌انگيزم و با آنچه كه بهتر است، سخن آغاز مى‌كنم؛ اما بعد:

اى مردم! از من بشنويد تا برايتان روشن سازم؛ زيرا من نمى‌دانم، شايد پس از امسال ديگر در اين جايگاه با شما ديدار نكنم.