و براى مرد همين بس است كه به عيب خود پرداختن، او را از عيبجويى مردم باز دارد.

33- هيچ چيز نزد خدا پس از خداشناسى، محبوبتر از پاك شكمى و پاكدامنى نيست و چيزى نزد خدا دلپذيرتر از اينكه از او درخواست شود نيست.

34- امام سجاد 7 به فرزند خود- امام باقر 7- فرمود: هر كه از تو خيرى بخواهد برايش انجام بده كه اگر درخور آن بود بجا كرده‌اى و اگر در خور نبود تو در خور آن بوده‌اى. و اگر مردى از جانب راست تو، تو را دشنام داد و سپس به جانب چپ تو رفت و از تو پوزش خواست، پوزش او را بپذير.

35- با صالحان نشستن، زمينه نيكى و صلاح را فراهم آرد و آداب دانشمندان را فراگرفتن خرد افزايد و اطاعت از پيشوايان الهى موجب كمال عزّت گردد و سود دهى ثروت [براى جامعه‌] كمال مردانگى است و راهنمايى آن كه از تو مشورتى خواهد، گزاردن حقّ نعمت است و خوددارى از آزار مردم، نشانه كمال خرد است و مايه آسايش دنيا و آخرت.

36- هنگامى كه امام سجاد 7 اين آيه را تلاوت مى‌كرد: «و اگر نعمت خدا را شماره كنيد، نمى‌توانيد آن را به شمار درآوريد». [سوره ابراهيم (14)، آيه 34]، پاك و منزّه است آن كس كه «نعمت‌شناسى» را نصيب كسى نساخت مگر همان اندازه كه فهميد از «نعمت‌شناسى» عاجز است و خداشناسى را نصيب كسى نكرد مگر همان اندازه كه فهميد از شناختن كامل خدا ناتوان است و خداوند عزّ و جلّ از همين اندك شناخت عارفان كه وجودش را مورد تقدير قرار داده و اين اعتراف به عجز از خداشناسى آنها را به عنوان سپاس پذيرفته، همان طور كه علم دانشمندان را در عدم درك وجودش را به عنوان ايمان از آنها قبول نموده است؛ زيرا خداوند به خوبى مى‌داند كه وجودش گسترده‌تر از آن است كه در فهم بندگان بگنجد و از آن حدّ فراتر رود.

37- پاك و منزّه است آن كس كه اعتراف به نعمت خود را به عنوان حمد و سپاس خود شناخته و منزّه است آن كس كه اعتراف به درماندگى از سپاسگزاريش را سپاس به شمار آورده است.