هيچ بنده‌اى نترسد مگر از گناه خود، اميدوار نباشد جز به پروردگار خود، نادان را شرم نيايد اگر چيزى از او پرسيدند و او پاسخ آن را ندانست در پى فراگيرى آن باشد، صبر نسبت به ايمان چون سراست نسبت به پيكر، و هر كه صبر ندارد ايمان ندارد.

22- امام سجاد 7 فرمود: خداوند مى‌فرمايد كه اى پسر آدم! به آنچه تو را داده‌ام راضى باش تا زاهدترين مردم باشى. پسر آدم! به آنچه بر تو واجب نموده‌ام عمل كن تا عابدترين مردم باشى. پسر آدم! از آنچه بر تو حرام كرده‌ام برحذر باش تا پارساترين مردم باشى.

23- چه بسيار كسى كه در اثر تعريف مردم از او، عقل از سرش پريد و چه بسيار كسى كه در اثر حسن پرده پوشى خداوند، غرور ورش داشت و چه بسيار كسى كه از احسان غافلگيركننده خدا، غافلگير شد.

24- واى بر حال كسى كه يكان‌هايش بر دهگان‌هايش غالب آيد. مرادش اين است كه گناهانش كه يكان هستند بر حسنه‌هاى او كه دهگان به شمار مى‌آيند چيره شود.

25- به راستى، دنيا كوچيده و پشت كرده و آخرت كوچيده و دارد مى‌آيد و هر كدام از آن دو، فرزندانى دارند؛ پس شما از فرزندان آخرت باشيد نه از فرزندان دنيا. از آنان باشيد كه به دنيا تمايلى ندارند و مشتاق آخرت‌اند؛ زيرا آنان كه تمايلى به دنيا ندارند، زمين را سفره و خاك را رختخواب و كلوخ را بالش و آب را عطر خود ساخته‌اند و گذران زندگى را از دنيا قيچى كرده‌اند. بدانيد هر كه مشتاق بهشت است به سوى خوبى‌ها شتاب گيرد و از شهوتها دست بردارد و هر كه از دوزخ ترسد براى توبه كردن از گناهانش به درگاه خدا به سرعت حركت نمايد و از كارهاى حرام عقب‌نشينى كند.

هر كه تمايلى به دنيا ندارد دشواريهاى دنيا بر او آسان گردد و بر او ناخوشايند نباشد. به راستى، خداوند عزّ و جلّ بندگانى دارد كه دلهايشان به آخرت و ثواب آن آويخته و آنان مانند كسانى‌اند كه بهشتيان را در بهشت، جاودان و غرق در نعمت ديده‌اند و دوزخيان را در دوزخ گرفتار عذاب. آنان همان كسانى‌اند كه آسيب‌شان به مردم نمى‌رسد؛