كه بتوانيد براى دورى گزيدن از گمراهان و بدعت‌گذاران و ستم پيشه‌گان و تباهى گزينان در زمين دليل جوييد. پس از خدا طلب يارى كنيد و به عبادت خدا و فرمان بردارى از آن كه برتر است به فرمان بردارى از آن كه [اينك‌] پيروى و اطاعت مى‌شود بازگرديد. پس زنهار، زنهار! پيش از پشيمانى و حسرت و از اين سراى راهى شدن به پيشگاه خداوند و ايستادن در محضر او، به خداى سوگند هيچ گاه مردمى از نافرمانى خدا جز به عذابش روانه نشدند و هرگز مردمى دنيا را به آخرت ترجيح ندادند مگر آن كه پايان [كار] ايشان، تباه و فرجام‌شان سياه شد. شناخت خدا و بندگى‌اش جز دو همراه مونس نيستند. پس هر كه خدا را شناخت از او ترسيد آنگاه ترس، او را بر فرمان بردارى خدا برانگيخت و به راستى، صاحبان دانش و رهروان ايشان كسانى هستند كه خدا را شناختند و هر كارى را براى او كردند و شيفته او شدند و به راستى، خداى فرمود: «از بندگان خدا تنها دانايانند كه از او مى‌ترسند» [فاطر (35)، آيه 28].

پس در اين سراى چيزى به عصيان نجوئيد و به فرمان بردارى خداوند بپردازيد و روزهاى مهلت اين سراى را غنيمت شمرده و در رهايى خويش از عذاب فرداى خداوند بكوشيد؛ زيرا اين روش، پيامد [ناگوارش‌] كمتر و به عذر نزديك‌تر و براى نجات اميد افزاتر است. پس فرمان خدا و بندگى‌اش و فرمان بردارى آن كه خداى واجبش دانسته بر هر كارى جلو اندازيد و كارهايى چون اطاعت گردن كشان و فريفته شدن به طراوت دنيا را كه با آن مواجه مى‌شويد بر فرمان خدا و بندگى‌اش و اطاعت فرمان داران مقدّم نداريد؛ آگاه باشيد كه به راستى، شما بندگان خدا هستيد و ما با شماييم. فردا، سرورى، بر ما و شما حكم خواهد راند و شما را بايستاند و بازپرسى كند پس پيش از ايستادن [در محضر خدا] و بازپرسى و پاسخ گويى به پروردگار جهانيان، در آن هنگام كه كسى جز به اجازه‌اش سخن نگويد، پاسخ را آماده داريد و بدانيد كه به راستى خداوند هيچ دروغ پيشه‌اى را تصديق نمى‌كند و هيچ راست بيانى را دروغ پرداز نمى‌پندارد و عذر موجّه ردّ نمى‌شود و عذر غير موجّه پذيرفته نمى‌گردد. بلكه خداوند را با فرستادگان و اوصياى پس از فرستادگان، بر بندگانش، دليلى [قاطع‌] مى‌باشد. پس، از خدا پروا داريد و به اصلاح خويش‌