هان! آن زنازاده پسر زنازاده ما را بر سر دو راهى قرار داده: انتخاب شريعت يا قبول خوارى و ذلّت. ذلّت پذيرى از ما به دور است! ذلّت را نه خدا و پيامبرش بر ما مى‌پسندد و نه مؤمنان و نه آن دامانهاى پاك كه ما را پرورده است و نه انسانهاى غيرتمند و نه افراد سرافراز. آرى، اينان هرگز نمى‌پذيرند كه ما فرمانبردارى از فرومايگان را بر جانبازى رادمردان ترجيح دهيم. اينك من با همين افراد اندك از نزديكان و بستگانم به پيش مى‌تازم، با آن كه دشمن سرسخت و پرشمار است و يارانم دست از يارى من كشيده‌اند. هان! ديرى نپايد مگر همان اندازه كه بر اسب سوار شدند و آسياب جنگ به چرخش درآيد و گردنها آويزان گردد. اين عهدى است كه پدرم مرا در جريان آن گذارده؛ پس شمار كار خود را فراهم كنيد و سپس تصميم خود را اجرا نمائيد و مهلت ندهيد. من توكّل بر خدايى نموده‌ام كه پروردگار من و شماست و هيچ جاندارى نيست مگر آن كه زمام امرش در دست پروردگار است. به راستى، پروردگارم بر راه راست است.

پاسخ امام حسين 7 به امپراطور روم‌

هنگامى كه امپراطور روم نماينده‌اى را نزد امام حسين 7 و يزيد بن معاويه فرستاده بود؛ البته اين خبر مفصّل است كه مقدار مورد نياز از آن را به اختصار مى‌آوريم.

نماينده امپراطور از ايشان در باره كهكشان و آن هفت چيزى كه مخلوق خدايند و در بيرون از رحم آفريده شده‌اند پرسيد. امام حسين 7 از شنيدن اين سؤال خنديد. به ايشان عرض كرد: چه چيز باعث خنده شما شد؟ امام فرمود: زيرا تو از چيزهايى پرسيدى كه در برابر گستردگى علم چون خاشاكى در پهناى دريا باشد. امّا كهكشان [با تمام عظمتش به مثابه‌] كمان خداست. و آن هفت چيزى كه در درون رحم آفريده نشده‌اند: نخستين آنها آدم 7 است، سپس حوّا، آن كلاغ [كه قابيل دفن كردن را از او آموخت‌]، گوسفند ابراهيم 7 [براى قربانى‌]، شتر خدا [كه معجزه حضرت صالح 7 بود]، عصاى موسى 7 و آن پرنده‌اى كه عيسى بن مريم 7 آفريد.

سپس در باره روزى بندگان پرسيد امام حسين 7 فرمود: روزى بندگان در آسمان چهارم است كه خداوند آن را به اندازه فرو مى‌فرستد و به اندازه هم گشايش دهد.