اى على! در غم روزى فردا مباش كه روزى هر فردايى مى‌رسد.

اى على! از لجبازى بپرهيز كه آغازش نادانى و انجامش ندامت است.

اى على! بر تو باد به مسواك زدن؛ زيرا مسواك زدن سبب پاكى دهان، خشنودى پروردگار جهان و روشنى ديدگان مى‌گردد و خلال كردن، تو را محبوب فرشتگان سازد؛ زيرا فرشتگان از بوى دهان كسى كه پس از صرف غذا خلال نكند درآزارند.

اى على! خشمگين مشو و هر گاه به خشم آمدى بنشين و در باره قدرتى كه پروردگار بر بندگان دارد و گذشتى كه از آنها مى‌كند، بينديش. و هر گاه به تو گفته شد:

از خدا بترس! خشمت را دور افكن و به بردبارى خويش باز آى.

اى على! در آنچه هزينه خود مى‌سازى قصد خدا كن تا آنها را نزد خدا توشه خويش يابى.

اى على! با خانواده و همسايگان و با هر كه معاشرت و مصاحبت دارى، خوش اخلاقى در پيش بگير تا نزد خدا در درجات عالى نوشته شوى.

اى على! آنچه بر خود نمى‌پسندى بر ديگرى نيز مپسند و هر چه براى خود دوست مى‌دارى براى برادرت نيز دوست بدار تا در حكم خود عادل و در عدل خويش يكسان نگر باشى و محبوب اهل آسمانها و مورد پسند دلهاى اهل زمين گردى؛ سفارش مرا- ان شاء اللَّه- نگاهدار.

بخشى از حكمتها و سخنان پيامبر 6‌

در ضمن يك حديث طولانى آمده است كه راهبى به نام شمعون بن لاوى از نواده‌گان يهودا- كه اين يهودا خود از حواريان حضرت عيسى 7 بود- پرسش‌هاى بسيارى از پيامبر 6 پرسيد و حضرت به تمام آن پرسشها، پاسخ گفت تا اينكه آن راهب به پيامبر 6 ايمان آورد و نبوّتش را تصديق كرد و ما همان اندازه كه مورد نياز است از اين حديث نقل مى‌كنيم.