7- و بر شما باد به ميانه‌روى و اعتدال در حال توانگرى و حال فقر، و از قسمتى از دنيا براى آخرت كمك و يارى طلبيد، كه من خود از امام صادق 7 شنيدم مى‌فرمود: «توسّط پاره‌اى از اين [سرا] براى آن [سرا] يارى طلبيد، و سربار مردمان نباشيد»، بر شما باد به نيكوكارى و خوشرفتارى با معاشران و افرادى كه با ايشان آمد و شد داريد.

8- هان! زنهار؛ از ستم حذر كنيد، كه براستى امام صادق 7 پيوسته مى‌فرمود: «مجازات ستم از تمام بديها سريعتر است».

9- مقرّرات الهى؛ اعمّ از نماز و روزه و ساير اعمال را انجام دهيد، و زكات واجب را به اهل آن پرداخت كنيد، كه امام صادق 7 فرموده: «اى مفضّل به يارانت بگو زكات را به اهلش دهند، و من خود ضامن چيزهاى پرداخته ايشان هستم».

10- بر شما باد به ولايت آل محمّد عليهم السّلام، ميان خود آشتى و سازش كنيد و غيبت يك ديگر مكنيد.

11- به ديدار هم رويد و دوستى كنيد و بيكديگر احسان نمائيد، با هم اجتماع نموده و گفتگو كنيد، مبادا از هم چيزى را پوشيده داريد، زنها! بپرهيزيد از قطع رابطه و قهر نمودن با هم، كه من خود از امام صادق 7 شنيدم مى‌فرمود: «بخدا سوگند هيچ دو فردى از شيعيان ما به قهر از هم جدا نشوند جز اينكه يكى از آن دو مشمول بيزارى و نفرين من شود و بيش از آن با هر دو آنان چنين كنم. پس معتّب (يكى از دوستان و اصحاب نزديك آن حضرت) عرض كرد: قربانت گردم: آن فرد (البتّه) ظالم و ستمكار است؛ امّا آن ديگرى كه مظلوم و ستمديده است چرا؟

فرمود: براى اينكه او برادرش را به آشتى با خود دعوت نمى‌كند، از پدرم شنيدم كه مى‌فرمود: هر گاه دو تن از شيعيان ما با هم ستيزه كنند و يكى بر ديگرى ستم كند، بايد آن ستمديده نزد رفيق [ستمگر] خود رفته و به او بگويد: اى برادر! من ظالم و ستمكارم نه تو، تا اينكه جدائى ميان آن دو از بين رود، و بى‌شكّ خداى تبارك و تعالى حكيم است و عادل، و داد ستمديده را از ستمگر خواهد ستاند!».

12- تهيدستان شيعه آل محمّد 6 را نه تحقير كنيد و نه ستم، و با مهربانى به ايشان هديه و پيشكش دهيد، و از آن حقّى كه خداوند در مال شما براى آنان مقرّر داشته به ايشان داده و از احسان خود بهره‌مندشان سازيد، و آل محمّد را وسيله روزى خود مسازيد، كه من خود از امام صادق 7 شنيدم مى‌فرمود: دوستداران ما سه‌