خداپسندانه‌اى جز با قلبى پاك و با صفا ممكن نباشد.

81- بحقّ برايتان مى‌گويم: براستى خورشيد؛ روشنائى و نور هر چيز است، و حكمت؛ نور هر دل، و پرهيزگارى در رأس هر حكمت است، و حقّ، باب و محلّ ورود به هر خيرى است، و رحمت خداوند باب هر حقّى است، و كليدهاى آن؛ دعا و تضرّع و عمل است؛ و مگر مى‌شود هيچ دربى بدون كليد گشوده شود؟.

82- بحقّ برايتان مى‌گويم: مرد خردمند جز درختى كه بپسندد نمى‌كارد، و جز بر اسبى كه مى‌پسندد سوار نشود، همچنان فرد مؤمن؛ جز عملى كه خداوندش بپسندد انجام ندهد.

83- بحقّ برايتان مى‌گويم: فرد صيقل كار و جلا دهنده؛ شمشير را اصلاح كند و جلايش دهد، همچنان حكمت قلب را روشن كند و جلا دهد. و حكمت در دل خردمند چون آب در زمين مرده است، كه دلش را حيات بخشد، همچنان كه آب؛ زمين مرده را جان دهد. و حكمت در دل حكيم چون روشنائى در تاريكى است كه توسّط آن در ميان مردم راه رود.

84- بحقّ برايتان مى‌گويم: براستى حمل سنگ از قلّه كوهها بهتر است از اينكه گفتارت را به كسى گوئى كه حقّ آن را ادا نمى‌كند، همچو كسى كه سنگ را در آب نهاده تا نرم گردد، و مانند كسى است كه خوراك براى مردگان بپزد.

85- خوشا بحال كسى كه از بيم خشم پروردگارش از پرگوئى بپرهيزد، و جز آنچه مى‌فهمد را بر زبان نراند، و تا عمل كسى برايش روشن نشده از حرف و گفته‌اش غبطه نخورد.

86- خوشا بحال كسى كه آنچه را نمى‌داند از علما بياموزد، و آنچه را آموخته به نادان آموزش دهد.

87- خوشا بحال كسى كه دانشمندان را به جهت علمشان احترام كند، و با ايشان نستيزد، و افراد جاهل را بجهت جهلشان كوچك شمارد، ولى طردشان نكرده، بلكه به آنان نزديك شده و تعليمشان دهد.

88- بحقّ برايتان مى‌گويم: اى جماعت حوارى، براستى شما امروز در ميان مردم همچون افراد زنده در مردگانيد، پس شما با مرگ اين زندگان ظاهرى نميريد.

89- و حضرت مسيح 7 فرمود: خداوند تبارك و تعالى ميفرمايد: بنده مؤمنم از اينكه من دنيا را از او بگردانم محزون مى‌شود ولى [نميداند] او با آن حال از