هولناكتر، و دردآورتر است، «آن، روزى است كه مردم را براى آن فراهم آرند و آن، روز حضور همگان است‌[1]، در آن روز خداوند اوّلين و آخرين را گرد مى‌آورد، روزى كه [براى زنده‌شدن مردگان‌] در صور دميده شود، و گورها زير و زبر گردند [تا اينكه زنده بيرون آيند]، آن، روزى نزديك است، آنگاه كه دلها به گلوها رسد، در حالى كه غمگين و پراندوه‌اند. آن روز از هيچ لغزشى نگذرند، و هيچ فديه و بازخريدى نستانند، و از هيچ كس پوزشى نپذيرند، و جاى توبه‌اى براى كسى نمانده، و هيچ چيز جز پاداش نيكوكارى و كيفر بدى در كار نباشد، پس هر كس كه از زمره مؤمنان باشد [چنانچه‌] قدر ذرّه‌اى نيكى نموده آن را بيابد، و هر كس كه از اهل ايمان باشد و بقدر ذرّه‌اى بدى كرده نتيجه آن را نيز بيابد.

اى مردم، از نافرمانيها و گناهانى كه خداى يگانه از آنها منعتان كرده، و در قرآن- كه كتاب صادق است و گفتار گويا- بر حذر داشته، پرهيز كنيد! و آن زمان كه شيطان ملعون شما را به شهوات و خوشيهاى نقد اين سرا مى‌خواند از مهلت دادن خداوند و عذاب او خاطر آسوده مداريد، كه خداوند مى‌فرمايد: إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ‌، يعنى: «براستى آنان كه پرهيزگارى كردند چون وسوسه‌اى از شيطان به ايشان رسد يادآور شوند، و بناگاه بصيرت يابند- اعراف: 201»، و قلب و دلتان را آكنده از ترس خداوند كنيد، و بياد آريد كه به شما در بازگشتتان به سوى او همچنان كه نويد پاداش نيكويش را داده است، بيم مجازات سخت خود را نيز داده است. زيرا آن كس كه از چيزى بهراسد مراقبش باشد، و كسى كه از چيزى بر حذر باشد آن را ترك كند، مبادا از شمار افراد بى‌توجّه و آرزومند زيور دنيا باشيد، آنان كه بديها با نيرنگ كردند، و حال آنكه خداوند متعال مى‌فرمايد: أَ فَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذابُ مِنْ حَيْثُ لا يَشْعُرُونَ* أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَما هُمْ بِمُعْجِزِينَ* أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلى‌ تَخَوُّفٍ‌، يعنى: «پس آيا كسانى كه بديها به نيرنگ كردند ايمن شده‌اند از اينكه خداوند آنان را به زمين فرو ببرد؟ يا از جايى كه آگاهى ندارند عذاب بديشان آيد؟* يا جان آنان را در گرماگرم كارشان بگيرد، پس [خدا را با گريز خود] ناتوان‌كننده نيستند* يا آنان را بر حال ترس و

[1] اشاره به آيه مباركه( 104 از سوره هود): ذلِكَ يَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِكَ يَوْمٌ مَشْهُودٌ مى‌باشد.