مسلمان شدن و شمشير سوم بروى مشركان عجم است كه ترك و ديلم و
خزر باشند خداى عز و جل در سوره محمد (آيه 4) مىفرمايد آنان كه كافرند گردنهايشان
را بزنيد تا چون خستهشان كرديد سخت آنها را در بند كشيد تا پس از آن منت پذير
شوند يا فداء دهند و آزاد شوند يعنى فديه بمسلمانان بپردازند آنانند كه پذيرفته
نيست از آنها مگر كشته شدن يا قبول اسلام و تا در كفر ستانند تزويج زنانشان جائز
نيست، اما آن شمشيرى كه در لفافه است شمشير شورشيان است كه سرانجام كار آنها جنگ
و كفر است، خدا (در سوره حجرات آيه 9) فرمايد اگر دو دسته از مسلمانان با هم
جنگيدند ميانشان را اصلاح دهيد اگر يك دسته بر ديگرى ستم روا داشت و بحق خود قانع
نشد با آن ستمكار بجنگيد تا بدستور خدا برگردد، چون اين آيه نازل شد پيغمبر
باصحابش فرمود در ميان شما كيست كه پس از من از روى تأويل آيه مىجنگد چنانچه من
بر حسب صريح آيات قرآن با مشركان جنگيدم عرضشد يا رسول اللَّه آن كيست؟ فرمود پينهكننده
كفش است يعنى امير المؤمنين، عمار بن ياسر (در جنگ صفين) گفت با رسول خدا و
خاندانش زير همين پرچم با سه دسته از كفار جنگ كردم و اين دسته چهارمست كه با
آنها مى جنگم و بخدا اگر ما را عقب بزنند تا به نخلستانهاى هجر (شهرستانيست در
يمن) برسانند ما مىدانيم كه برحقيم و آنان باطلند روش امير المؤمنين با آنان كه
در جمل و صفين بر او شوريدند همان روش پيغمبر بود با اهل مكه در فتح مكه زيرا
پيغمبر در فتح مكه فرزندان آنها را اسير نكرد و فرمان داد كه هر كس در خانهاش را
بست و صلاحش را انداخت در امانست، هر كس در خانه ابى سفيان رفت در امانست، از اين
رو امير المؤمنين در روز جنگ بصره دستور داد فرزندانشان را اسير نكنيد و
زخمدارانشان را نكشيد و فراريانشان را دنبال نكنيد، هر كس در خانهاش را بست و
اسلحهاش را افكند در امانست اما شمشيرى كه در غلاف است شمشيريست كه با آن قصاص
ميكنند خدا (در سوره مائده آيه 45) فرمايد تنى را بتنى قصاص كنيد، اين شمشير را
براى اولياى خون مقتول كشيده ولى حكمش با ما است، اينست شمشيرهائى كه خدا پيغمبرش
را با آنها مبعوث كرده كسى كه آنها را انكار كند يا چيزى از روش و احكام آنها
را انكار كند هر آينه بآنچه خدا بمحمد 6 فرستاده كافر شده است.
16- شرايط دوستى پنج
است-
امام ششم فرمود دوستى
شرايطى دارد هر كس اين شرايط را ندارد او را دوست كامل مدان و هر كس هيچ يك از آن
شرايطى ندارد هيچ درجهاى از دوستى را ندارد