197- گفتار ابى بكر بر هيچ چيز دنيا اندوه نمى‌خورم مگر به سه كارم كه كاش آن‌ها را نميكردم و بر سه كار كه نكردم كاش كه كرده بودم و بر سه چيز كه كاش از رسول خدا پرسيده بودم‌

ابو بكر در مرض موتش گفت آگاه باشيد من بر هيچ چيز دنيا اسفناك نيستم مگر بر سه كرده كه كاش نكرده بودم و بر سه نكرده كه كاش كرده بودم و بر سه چيز كه كاش از رسول خدا پرسيده بودم امام آن سه كه كاش نكرده بودم، كاش در خانه فاطمه زهرا را نميگشودم اگر چه براى تهيه جنگ بسته شده بود و كاش فجاء را نسوزانيده بودم و او را فورا كشته بودم و يا با كاميابى رهائى بخشيده بودم، كاش روز سقيفه بنى ساعده كار خلافت را بگردن عمر يا ابى عبيده انداخته بودم و يكى از آنها خليفه شده بود و من وزير او شده بودم و اما آن سه كه نكردم و كاش كرده بودم كاش روزى كه اشعث را اسير كردند و نزد من آوردند گردنش را زده بودم، بگمانم ميرسد هيچ شرانگيزى را نمى‌بينيد مگر آنكه باو كومك ميدهد، كاش وقتى خالد را بجنگ مرتدين فرستادم خودم هم بيكى از دهات پشت جبهه رفته بودم تا اگر مسلمانان پيروز مى‌شدند بچشم خود ميديدم و اگر تدبيرى بضد آن‌ها ميشد در مقام جنگ يا كمك بر مى‌آمدم و كاش وقتى خالد بن وليد را بجبهه جنگ شام فرستادم عمر بن خطاب را هم بجبهه جنگ خاور (يعنى عراق و ايران) فرستاد بودم تا هر دو دست خويش را از راست و چپ در راه خدا بكار واداشته بودم و اما سه مطلبى كه كاش از رسول خدا پرسيده بودم كه امر خلافت بعد از او با كيست؟ تا در امر خلافت با كسى كه شايسته و اهل آن بود نزاع و كشمكش نكرده بوديم.

كاش از او پرسيده بودم كه آيا جماعت انصار مدينه هم در امر خلافت بهره و نصيبى دارند يا نه، كاش در باره ميراث برادر و عم از آن حضرت پرسيده بودم كه در دل من راجع بآن نيازى است.

مصنف كتاب گويد روز غدير خم براى هيچ كس در باره خلافت عذرى بجا نگذاشته، سيده زنان‌