باب بيست و يكم بخشى از خصوصيات و فضائل حضرت رضا ع‌

هشام بن احمد گفت حضرت موسى بن جعفر ع بمن فرمود آيا فهميده كه يكى از مغربيها بتازگى آمده باشد؟ عرضكردم نشنيده و نميدانم فرمود آرى يكى از مغربيها بتازگى وارد مدينه شده بيا باتفاق پيش او برويم حضور حضرتش سوار شده بطرف مرد مغربى رهسپار شديم چشمم به‌برده فروشى افتاد گفتم كنيزهائى كه براى فروش آورده حاضر كن نامبرده هفت تن از كنيزان خود را بر ما عرضه داشت ليكن هيچ يك از آنها مورد توجه حضرت ابو الحسن ع واقع نشد فرمود غير از اينها اگر كنيز ديگرى دارى بما عرضه كن گفت بجز از يك كنيز بيمار برده ديگرى حاضر ندارم و بالاخره آن را حاضر نشد بحضور مبارك عرضه بدارد حضرت منصرف شده برگشت.

فردا مرا مأمور داشت كه نزد برده فروش رفته از وى بپرسم بالاخره بچه مبلغى حاضر خواهى شد آن را از تو ابتياع نمائيم مقدارى معين ميكند تو آن را بهمان مبلغ كه ميگويد خريدارى كن.

هشام ميگويد حسب الامر نزد برده فروش رفته و بمبلغى كه گفت كنيز نامبرده را خريدارى كردم برده فروش پس از آنكه كنيز را بمن تسليم كرد پرسيد آن مردى كه ديروز با تو بود كه بود آن را بمن معرفى بنما؟ پاسخ دادم بزرگى از مردم بنى هاشم بود پرسيد از كدام تيره بنى هاشم است گفتم بيش از اين اطلاعى ندارم.

گفت جهت پرسش من آن بود هنگامى كه اين كنيز را از دورترين شهرهاى مغرب خريدارى‌