فصل 1 [نصوص امامت آن سرور]

چنانچه گفتيم مكرر در مكرر پدر بزرگوارش به امامت او تصريح كرده اينك در اين فصل، اخبارى كه دليل بر امامت نامبرده است بيان ميكنم.

مفضل بن عمرو معاذ بن كثير و عبد الرحمن بن حجاج و فيض بن مختار و يعقوب سراج و سليمان بن خالد و صفوان جمال و امثال ايشان كه همه از پير مردان اصحاب حضرت صادق ع و مخصوصان و موثقان از فقهاء و نيكوكاران دربار آن حضرت بوده‌اند از حضرت او روايت كرده‌اند كه آن جناب بالصراحه موسى ابن جعفر ع را بعنوان امامت پس از خود معين كرده كه از پيشواى شيعيانست.

و همين معنى نيز از دو برادرش اسحق و على كه مردمى فاضل و پرهيزكار بوده و آنان را همگان بلا خلاف بفضل و پرهيزكارى شناخته‌اند روايت شده.

مفضل گويد حضور حضرت صادق ع مشرف بودم ابو ابراهيم موسى كه جوانى تازه سال بود وارد شد حضرت صادق ع بمن فرمود اين جوان وصى من است و پس از رحلت من مسند خلافت الهى بوجود او مباهات ميكند و هر گاه يكى از دوستانت كه مورد اطمينان بود ميتوانى او را بهمين سمت معرفى كنى.

معاذ بن كثير گويد بحضرت صادق ع عرضه داشتم آرزومندم همان طور كه خداى متعال نعمت وجود ترا بپدر بزرگوارت روزى فرمود و اين منزلت را بتو اعطا نمود بشما هم پيش از رحلتتان فرزندى بدان منزلت و مقام عنايت فرمايد، فرمود خداى متعال ترا بآرزويت نائل كرد، پرسيدم آن بزرگ كه بايد