خداى متعال محمد را به
پيمبرى خود برگزيد و او را برسالت خويش نامزد كرد و نعمت وحى را باو ارزانى داشت و
او هم فروگذارى ننمود و حقايق الهى را در ميان افراد رواج داد و ما خانواده مردمى
هستيم كه پابند مركب رهوار دانش در دست ماست و درهاى حكمت از ناحيه ما بسوى افراد
گشوده مىشود و روشنى خورشيد امر الهى از ماست كسى كه ما را دوست ميدارد ايمان او
بحال وى نتيجه خوبى خواهد داد و عملش پذيرفته مىشود و كسى كه محبت ما در دل او
نباشد ايمان وى مفيد بحال او نخواهد بود و عملش مقبول نيست هر چند شب و روز را
بعبادت و روزه بانجام بياورد.
فصل- 14 پس از بيعت
مردم با عثمان
جندب بن عبد اللَّه گفت
پس از آنكه مردم بىوفا با عثمان بيعت كردند حضور على ع رسيده ديدم آن حضرت با حال
حزن و اندوه سر بزير انداخته سؤال كردم با اين عملى كه مردم عليه شما انجام دادند
چه خواهيد كرد فرمود صبر ميكنم گفتم سبحان اللَّه بخدا قسم مرد صابرى هستى فرمود
بغير از صبر چه بايد انجام دهم؟! عرضكردم از جا حركت كن و مردم را بولايت خود دعوت
فرما و اعلام كن پس از پيغمبر ص از ديگران شايستهتر بآن حضرتم و فضل و سابقه
اسلامى من هم بر احدى پوشيده نيست و از آنان درخواست كن تا ترا عليه اين عدهاى كه
بزيانت اقدام نمودهاند يارى نمايند اگر ده نفر از صد نفر دعوت ترا اجابت نمايند
بر صد نفر پيروز خواهى گرديد.