هم نبود شخص رسول خدا متولى و پرچم دار فتح مكه باشد كسى را كه از هر جهت جانشين خود او است و امتيازى ميانشان نميباشد و همه مسلمانان از او اطاعت ميكنند و او را از نظر رتبه فروتر از او نميدانند انتخاب كرد.

و اين فضيلتى است كه ويژه على ع بود. و هيچ يك از مسلمانان با وى انباز نبوده و تساوى با او نداشته‌اند.

و خدا و رسول ص هم ميدانستند كه بايد براى انجام اين كار فقط على ع اقدام نمايد و از اينجا استفاده ميكنيم كه همواره على ع براى امور مهم انتخاب ميشده چنانچه خداى متعال، پيغمبر را كه از ميان همه مردم بعنوان پيمبرى برگزيد حاكى از كمال مصلحت و كاشف از آنست كه نامبرده از همه مردم برتر و بالاتر بوده.

فصل- 35 معاهده پيغمبر قبل از فتح مكه‌

در وقتى كه رسول خدا بطرف مكه عزيمت كرد با مسلمانان معاهده نمود جز با كسانى كه با آنها مبارزه ميكنند با ديگران نجنگند و نيز آنها كه بپردهاى كعبه پناهنده ميشوند در امان باشند و از آنها معدودى را استثنا كرد از قبيل مقيس بن صبابه و ابن خطل و ابن ابى سرح و دو نفر هم كنيز آوازه‌خوانى بودند كه در تصنيفهاى خود پيغمبر اكرم ص را هجو ميكردند و براى كشته‌هاى بدر مرثيه ميخواندند و يكى از آنها را على ع كشت و ديگرى فرار كرد و پس از چندى براى او امان گرفتند و در عهد عمر خطاب بلگد اسب از پاى درآمد و از كسانى كه بدست على ع كشته شد حويرث بن نفيل بن كعب بود كه پيغمبر