على ع بمجردى كه پيغمبر اكرم ص را ديد از مركب بزير آمده خود را بقدمهاى آن حضرت انداخت و بوسيد رسول خدا فرمود سوار شو كه خدا و رسول از تو خشنودند.

امير المؤمنين 7 از خوشحالى گريست و بطرف خانه خود رفت و مسلمانان به تقسيم غنائم پرداختند.

رسول خدا 6 از بعضى لشكريان كه در ركاب على ع بودند پرسيد در اين سفر امير خود را چگونه يافتيد؟

گفتند كارى كه مكروه طبع ما باشد از او بظهور نرسيد آرى او در هنگام نماز جماعت پس از حمد فقط سوره‌ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ميخواند پيغمبر ص فرمود بايد سبب اين معنى را از خود او بپرسم.

چون على ع بحضور رسول اكرم ص رسيده پرسيد چرا در نماز جماعت فقط سوره توحيد را ميخواندى؟ عرضكرد براى اينكه آن سوره را دوست ميدارم. رسول خدا ص فرمود خدا هم ترا دوست ميدارد چنانچه تو آن را دوست ميدارى.

سپس فرمود يا على اگر نبود كه عده از مسلمانان گفتار نصرانيان را كه در حق مسيح گفته شده در باره تو بگويند امروز ترا چنان معرفى ميكردم كه از هيچ محلى عبور نكنى جز اينكه خاك قدم ترا چون توتيا بگيرند.

فصل 28 [نتيجه كه از جنگ ميتوان بدست آورد]

در اين غزوه چنان كه مشاهده كرديد پيروزى با على ع بود با آنكه ديگران پيش از او جز فساد قدمى ديگر برنداشتند و ستايشى كه او از شخص پيغمبر ص ديد و فضائلى كه ويژه او بود كسان ديگر موفق نشدند.