پدرش امام على بن موسى الرضا 7 كه فرمود ابو حنيفه روزى از نزد حضرت صادق 7 بيرون آمد و موسى بن جعفر 7 رو باو آمد ابو حنيفه بآن حضرت گفت كه اى پسر گناه از كيست فرمود كه از سه قسم خالى نيست يا آنست كه از خداى عز و جل ميباشد و از او نيست پس كريم را نسزد كه بنده خود را عذاب كند بآنچه آن را نميكند و يا آنست كه از خداى عز و جل و از بنده ميباشد و چنين نيست پس شريك قوى را نسزد كه بر شريك ضعيف ظلم كند و يا آنست كه از بنده ميباشد و حال آنكه گناه از اوست پس اگر خدا او را باز خواست كند بگناه او است و اگر از او عفو كند بكرم وجود او است.

حديث كرد ما را ابو الحسن على بن احمد بن حرابخت جيرفتى نسابه گفت كه حديث كرد ما را احمد بن سليمان بن حسن گفت كه حديث كرد ما را جعفر بن محمد صائغ گفت كه حديث كرد ما را خالد عرنى گفت كه حديث كرد ما را هيثم گفت كه حديث كرد ما را ابو سفيان مولاى مزينه از كسى كه حديث كرد از سلمان فارسى رحمة اللَّه، كه مردى بنزد وى آمد و گفت كه يا ابا عبد اللَّه، من در شب قوت بر نماز ندارم فرمود كه در روز خدا را نافرمانى مكن و مردى بخدمت امير المؤمنين 7 آمد و عرض كرد كه يا امير المؤمنين 7 من در شب از نماز محروم شده‌ام امير المؤمنين 7 باو فرمود كه تو مردى هستى كه گناهانت تو را مقيد ساخته.

باب ششم در بيان آنكه خداى عز و جل جسم و صورت هيچ يك نيست.

حديث كرد ما را حمزة بن محمد علوى رحمه اللَّه گفت كه خبر داد ما را على بن ابراهيم بنى هاشم از محمد بن عيسى از يونس بن عبد الرحمن از محمد بن حكيم كه گفت قول هشام جواليقى را از براى حضرت كاظم 7 وصف كردم و آنچه ميگويد در جوان مستوى الخلقه چنان كه مذكور خواهد شد و قول هشام بن حكم را نيز از برايش وصف كردم فرمود كه خداى عز و جل چيزى باو شباهت ندارد.