باينكه از همه باقى ماندگان باقى‌تر و از تمام كاملان كاملتر است و كننده ايست كه چيزى او را از چيزى مشغول نميكند و چيزى او را درمانده نميگرداند و هيچ چيز از او فوت نميشود و وصف باين را استحقاق دارد باينكه خداى اولين و آخرين است و نيكوتر آفريندگان و شتابنده‌ترين حساب‌كنندگان و بى‌نيازيست كه او را پريشانى نباشد و صاحب استغنائى است كه او را حاجتى نباشد و عدلى است كه مذمتى باو ملحق نشود و منقصتى بسوى او برنگردد و حكيم يعنى محكم كاريست كه سفاهتى از او واقع نشود و مهربانى است كه او را دلنرمى نباشد و در مهربانيش وسعتى باشد و بردباريست كه او را خشمى ملحق نشود و تعجيل و شتابى از او واقع نشود و وصف باين را استحقاق دارد باينكه از همه عادل‌ها عادل‌تر و از همه حاكم‌ها حاكمتر و از همه حساب‌كنندگان شتابانتر است و اين بجهت آنست كه اول اولها نميباشد مگر يكى و همچنين تواناترين توانايان و داناترين دانايان و حاكمترين حاكمان و نيكوترين آفرينندگان و هر چه بر اين وزن آمده باشد پس بايد آنچه ما گفتيم درست شد و بالله التوفيق و منه العصمة و التسديد

«باب چهارم» در تفسير سوره توحيد يعنى سوره‌ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ و آن را سوره اخلاص و سوره الصمد و نسبة الرب نيز ميگويند

حديث كرد ما را ابو محمد جعفر بن على بن احمد فقيه قمى و بعد از آن يلاقى «رضى» گفت كه حديث كرد ما را ابو سعيد عبدان بن فضل گفت كه حديث كرد مرا أبو الحسن محمد بن يعقوب بن محمد بن يوسف بن جعفر بن ابراهيم بن محمد بن على بن عبد اللَّه بن جعفر بن ابى طالب در شهر خجنده گفت كه حديث كرد مرا ابو بكر محمد بن احمد بن شجاع فرغانى گفت كه حديث كرد مرا ابو محمد حسن بن حماد عنبرى در