(باب پنجاه و سيم) در بيان مشيت و اراده خدا و هر دو بمعنى خواستن است 380

«باب پنجاه و چهارم» در بيان استطاعت كه بمعنى توانائى است و بيان بطلان آن در حق بندگان و اثبات آن در باره ايشان باعتماد اختلاف معنى 387

«باب پنجاه و پنجم» در بيان ابتلاء و اختيار كه بمعنى آزمودن باشد 395

«باب پنجاه و ششم» در بيان سعادت و شقاوت كه بمعنى نيك بختى و بدبختى است 396

«باب پنجاه و هفتم» در نفى جبر و تفويض 399

باب پنجاه و هشتم در بيان قضاء و قدر و فتنه يعنى آزمايش و روزى‌ها و نرخها و قدرت‌هاى معين 405

باب پنجاه و نهم در ذكر اطفال و عدل خداى عز و جل در باب ايشان: 431

«باب شصتم» در بيان اينكه خداى تبارك و تعالى با بندگان خود نميكند مگر آنچه را كه از براى ايشان اصلح باشد 440

«باب شصت و يكم» در بيان امر و نهى و وعد و وعيد 448

باب شصت و دويم در تعريف و بيان و حجت و هدايت: 453

«باب شصت و سيم» در ذكر مجلس حضرت امام رضا 7 با اهل 461

باب شصت و چهارم در ذكر مجلس امام رضا 7 با سليمان مروزى متكلم خراسان در نزد مأمون در باب توحيد 486

«باب شصت و پنجم» در بيان نهى از كلام و جدال و مراء 499