محمد بن يحيى عطار از احمد بن محمد بن عيسى از پدرش از مروك بن عبيد از جميع بن عمرو كه گفت حضرت صادق 7 بمن فرمود كه چه چيز است اللَّه اكبر و معنى آن چيست عرض كردم كه خدا از هر چيزى بزرگتر است فرمود كه آيا در آنجا چيزى بود كه خدا از آن بزرگتر باشد عرض كردم پس معنى آن چه باشد و تقديرش چونست فرمود خدا بزرگتر است از آنكه بوصف در آيد.

«باب چهل و پنجم» در بيان معنى اول و آخر

حديث كرد ما را محمد بن موسى بن متوكل «ره» گفت كه حديث كرد ما را على بن ابراهيم از پدرش از ابن ابى عمير از پسر اذينه از محمد بن حكيم از ميمون بان كه گفت شنيدم از حضرت صادق 7 و حال آنكه سؤال شده بود از معنى قول خداى عز و جل هو الاول و الآخر كه فرمود اولست نه از اولى كه پيش از او بوده باشد و نه از پديد آورنده كه بر او پيشى گرفته باشد و آخر است بى‌آنكه نهايت و پايانى داشته باشد چنان كه از صفت آفريدگان تعقل مى‌شود و لكن قديمى است اول و آخر كه هميشه بوده و هميشه خواهد بود بى‌ابتداء و نهايت و حدوث بر او واقع نميشود و از حالى بحالى نميگردد و آفريننده هر چيزيست.

حديث كرد ما را حسين بن احمد بن ادريس از پدرش از محمد بن عبد الجبار از صفوان بن يحيى از فضيل بن عثمان از پسر ابو يعفور كه گفت حضرت صادق 7 را سؤال نمودم از قول خداى عز و جل‌ هُوَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ و عرض كردم كه اما اول پس آن را شناخته‌ايم و تفسيرش را دانسته‌ايم و اما آخر پس تفسير و معنى آن را از براى ما بيان فرما حضرت فرمود كه هيچ چيز نيست مگر آنكه هلاك مى‌شود يا متغير ميگردد يا يك نحو از تغيير و زوال در آن داخل مى‌شود و راه مى‌يابد يا از رنگ برنگى و از هيئت بهيئتى و از صفت بصفتى ميگردد و از زيادتى بسوى نقصان و از نقصان بسوى زيادتى انتقال‌