جنب خدا يعنى در جانب و حق او يا در امر يا در طلب قرب جوار او يا طريقه كه موصل برضاى او باشد و منم دست گشوده خدا بر بندگانش بمهربانى و آمرزش و منم درگاه حطه و آن كلمه استغفار بنى اسرائيل بود يعنى گناهان مرا از من بيفكن و مرا بيامرز و شرح باب حطه در تفاسير مذكور است هر كه مرا شناخت و حق مرا شناخت بحقيقت اويم پروردگار خود را شناخته زيرا كه من وصى پيغمبر اويم در زمين او و حجت اويم بر خلق او و اين را انكار نميكند مگر ردكننده بر خدا و رسولش.

مترجم گويد كه مؤلف گفته كه مصنف اين كتاب ميگويد كه جنب در لغت بمعنى طاعت و فرمان فرمان‌برداريست گفته مى‌شود كه اين در جنب خدا يعنى در طاعت خداى عز و جل صغير و خورد است معنى قول امير المؤمنين 7 كه منم جنب خدا يعنى منم آن كسى كه دوستى من طاعت خدا است خداى عز و جل فرموده كه‌ أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يا حَسْرَتى‌ عَلى‌ ما فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ‌ يعنى در طاعت خدا و من ميگويم كه جنب در لغت بمعنى امير نيز آمده چه ايشان از جانب ملك الملوك امراء بر مملوكين اويند.

«باب بيست و سيم» در معنى حجزه‌

بضم حاء حطى و سكون جيم ابجد بر وزن غرفه و آن از حجز بمعنى منع است و بندگاه شلوار و زير جامه را حجزه ميگويند زيرا كه حاجز و مانعى است از براى دو سمت آن و مراد از آن در احاديث باب نوزدهمين و امر خدا است چنان كه مذكور خواهد شد.

حديث كرد ما را محمد بن على ماجيلويه «ره» از عمويش محمد بن ابو القاسم از احمد بن ابى عبد اللَّه برقى از پدرش از محمد بن سنان از ابو الجارود از محمد بن بشير همدانى كه گفت شنيدم از محمد بن حنيفه كه ميگفت حديث كرد مرا امير المؤمنين 7 كه رسول خدا 6 در روز قيامت حجزه خدا را ميگيرد و ما حجزه پيغمبر خود