و قوته يعنى بقدرت و توانائى او سُبْحانَهُ وَ تَعالى‌ عَمَّا يُشْرِكُونَ‌.

«باب هجدهم» در تفسير قول خداى عز و جل‌ كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ‌

يعنى نه چنين است بايد كه باز ايستند كفره و فجره از كفر و فجورى كه بر دلهاى ايشان غالب شده و بسبب آن زنگ غفلت بر آن نشسته بدرستى كه ايشان از مثوبت و رحمت پروردگار خود در آن روز در پرده‌شدگان باشند يعنى از آن محجوب و ممنوع شوند و امير المؤمنين 7 فرمود كه يعنى از ثواب و كرامت او محرومند.

حديث كرد ما را محمد بن ابراهيم بن احمد بن يونس معاذى گفت كه حديث كرد ما را احمد بن محمد بن سعيد كوفى همدانى گفت كه حديث كرد ما را على بن حسن بن على بن فضال از پدرش كه گفت حضرت على بن موسى الرضا 7 را سؤال كردم از قول خداى عز و جل‌ كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ‌ فرمود كه خداى تبارك و تعالى بمكانى وصف نميشود كه در آن حلول كند پس بندگانش در آن از او محجوب شوند و ليكن آن جناب قصد ميكند كه ايشان از ثواب پروردگار خويش محجوبند.

«باب نوزدهم» در تفسير قول خداى عز و جل‌ وَ جاءَ رَبُّكَ وَ الْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا

يعنى و آمد پروردگار تو يعنى آثار هيبت و قدرت و سطوت پروردگار تو ظاهر گردد و بيايند فرشتگان بعرصه محشر صف بصف‌