است عظمت علمى اين مرد جليل را ميرساند، بديهى است كثرت تأليفات او صدمه بوثاقت او نميرساند و حقيقتا اين كثرت كار او را جز بدعاى حضرت ولى عصر عجل اللَّه تعالى فرجه و قوت حافظه عجيب خدادادى او بچيز ديگرى نميتوان حمل نمود و بهمين جهت علماى اعلام مراسيل او را در فقيه مانند مراسيل ابن ابى عمير ميدانند و شدت دقت او در نقل حديث تا بدان جا بوده كه در كتابهائى مانند امالى و عيون اخبار الرضا محل روايت و نام راوى و تاريخ روز و ماه و سال استماع روايت را ضبط كرده و همين لقب صدوق مطلق كه باو داده شده بزرگترين دليل توثيق او ميباشد.

اين بزرگوار در حدود بيست و چند سال در غيبت صغرى و در حيات پدر و شيخش كلينى ميزيسته (على بن محمد سمرى و كلينى و پدر صدوق هر سه نفر در سال 329 هجرى رحلت نمودند) و در سال سيصد و هشتاد و يك پس از هفتاد و چند سال عمر سراسر افتخار چشم از دار فانى بربست و مخزنى از علوم و آثار حضرت رسول اكرم 6 و اهل بيت اطهارش را براى آيندگان آماده و مورد استفاده قرار داد و شاگردانى بمانند شيخ مفيد را براى عالم تشيع پروراند و كتبى بمانند من لا يحضر الفقيه و عيون اخبار الرضا و امالى و توحيد و خصال و ... را از خود بيادگار گذاشت.

قبر شريف آن بزرگوار در ما بين تهران و رى در باغ مصفائى مورد زيارت خاص و عام است رضوان اللَّه عليه و كثر اللَّه امثالهم‌