اين روايت با سندهاى ديگرى هم نقل شده است.

174- عن حذيفة بن اليمان قال: جاء العاقب و السيد أسقفا نجران يدعوان النبي 6 و سلم إلى الملاعنة؛ فقال العاقب للسيّد: إن لاعن بأصحابه فليس بنبيّ و إن لاعن بأهل بيته فهو نبيّ! فقام رسول اللّه 6 و سلم فدعا عليا فأقامه عن يمينه ثم دعا الحسن فأقامه عن يساره ثم دعا الحسين فأقامه عن يمين علي ثم دعا فاطمة فأقامه خلفه فقال العاقب للسيد: لا تلاعنه إنك إن لاعنته لا نفلح نحن و لا أعقابنا! فقال رسول اللّه 6 و سلم: لو لاعنوني ما بقيت بنجران عين تطرف.

حذيفة بن يمان گفت: عاقب و سيد دو اسقف از نجران آمدند و پيامبر 6 را به ملاعنه دعوت كردند. عاقب به سيد گفت: اگر با اصحاب خود ملاعنه كند پيامبر نيست ولى اگر با خاندان خود ملاعنه كند پيامبر است. رسول خدا برخاست و على را خواند و او را در طرف راست خود قرار داد و حسن را خواند و او را در طرف چپ خود قرار داد، سپس حسين را خواند و او را در طرف راست على قرار داد، آنگاه فاطمه را خواند و او را پشت سر خود قرار داد. عاقب به سيد گفت: با او ملاعنه مكن، اگر ملاعنه كنى نه ما و نه نسل ما رستگار نمى‌شويم. پيامبر خدا فرمود: اگر ملاعنه مى‌كردند در نجران كسى باقى نمى‌ماند.

175- با سند ديگرى جريان مباهله از ابن عباس شبيه روايت 169 نقل شده و تفاوتهاى اندكى در عبارت روايت وجود دارد.

176- عن أبي البختري ان رسول اللّه 6 و سلم أراد أن يلاعن أهل نجران بالحسن و الحسين و فاطمة :.

ابو البخترى گفت: پيامبر خدا خواست، با اهل نجران با حسن و حسين و فاطمه ملاعنه كند.

هر كس بخواهد راجع به مفهوم اين آيه شريفه استقصا كند، به تفسير قرآن و به كتاب «الارشاد الى اثبات نسب الاحفاد» مراجعه كند. آنچه ما آورديم، خلاصه‌اى از آن‌