نگذشت تا اينكه پسر بچه‌اى آمد و در طرف راست او ايستاد و اندكى نگذشت زنى آمد و در پشت سر آنها ايستاد، پس آن جوان ركوع كرد و آن پسر بچه و آن زن نيز ركوع كردند، پس آن جوان بلند شد آنان هم بلند شدند پس آن جوان سجده كرد و آن پسر بچه و زن نيز سجده كردند.

به عباس گفتم: اى عباس كار بزرگى است. عباس گفت: آرى كار بزرگى است، آيا اين جوان را مى‌شناسى؟ گفتم: نه. گفت: اين محمد بن عبد اللّه بن عبد المطلب پسر برادر من است. آيا اين پسر بچه را مى‌شناسى؟ گفتم: نه. گفت: او علىّ بن ابى طالب 7 است. او نيز پسر برادر من است. آيا اين زن را مى‌شناسى؟ گفتم: نه.

گفت: او خديجه دختر خويلد همسر اوست. اين پسر برادرم خبر مى‌دهد كه پروردگار او پروردگار آسمانها و زمين است و اوست كه وى را به اين دينى كه بر آن است فرمان داده. به خدا سوگند در روى زمين جز اين سه نفر، بر اين دين نيستند.

10 و از آياتى كه درباره آنان نازل شده، سخن خداوند است: وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخاشِعِينَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ‌

و به وسيله صبر و نماز يارى بجوييد و همانا آن (نماز) گران است مگر براى خاشعان، همانان كه مى‌دانند كه پروردگارشان را ملاقات خواهند كرد.

(سوره بقره آيات 45- 46) 126- عن ابن عباس في قوله: (استعينوا بالصبر و الصلاة و إنّها لكبيرة إلّا على الخاشعين) قال: الخاشع: الذليل في صلاته، المقبل عليها، يعني رسول اللّه صلّى اللّه عليه و عليا، 7. و قوله: (الّذين يظنّون أنّهم ملاقوا ربّهم و أنّهم إليه راجعون)، نزلت في علي و عثمان بن مظعون، و عمّار بن ياسر و أصحاب لهم‌