مورد تصديق قرار گرفته، ملاقات مىكنند، مىگويند: ايمان
آورديم، يعنى محمد و قرآن را تصديق كرديم و چون با شياطين خود از منافقان خلوت
مىكنند، مىگويند ما در كفر و شرك با شما هستيم، همانا ما عليّ بن ابى طالب 7 و
ياران او را مسخره مىكنيم. خداوند جهت كوبيدن آنها مىگويد: خداوند آنان را مسخره
مىكند، يعنى آنان را در روز آخرت به سزاى اينكه على و اصحاب او را مسخر كردهاند
مجازات خواهد نمود.
6 و از آياتى كه
درباره آنان نازل شده، سخن خداوند است: وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَ
عَمِلُوا الصَّالِحاتِ
و مژده بده كسانى را كه
ايمان آوردهاند و عمل شايسته انجام دادهاند.
(سوره بقره آيه 25) 113-
عن ابن عبّاس قال: ممّا نزل من القرآن خاصّة في رسول اللّه و عليّ و أهل بيته من
سورة البقرة: (و بشّر الّذين آمنوا) الآية، نزلت فى عليّ و حمزة و جعفر و عبيدة بن
الحارث بن عبد المطلب.
و أخرجه الحبري في
تفسيره برواية أبي بكر محمد بن صفوان الواسطي عنه، رأيته بمرو نسخة عتيقة.
ابن عباس گفت: از آياتى
كه در خصوص پيامبر و على و خاندان او از سوره بقره نازل شده، اين آيه است: «و بشّر
الذين آمنوا» كه درباره على و حمزه و جعفر و عبيدة بن حارث بن عبد المطلب نازل شده
است.
اين روايت را حبرى در
تفسير خود از ابو بكر محمد بن صفوان واسطى نقل كرده و من آن را در نسخه عتيقهاى
در مرو ديدم.