اين روايت را ابن ابى شيبه، از عبيد اللّه بن موسى از عبد العزيز بن سياه هم نقل كرده و گفته است: به طاووس نوره دادند و بقيه با هم صحبت مى‌كردند، مجاهد گفت: درباره على هفتاد آيه نازل شد، كه هيچ كس در آن با او شريك نبود. پس عطاء گفت: اصحاب او اين را درباره او نمى‌دانستند پس او (طاووس) گفت: اى صاحب حمام آب به روى من بريز كه اگر من و او يعنى عطاء را رها كنند مايه گفتگو در مكه مى‌شويم. بقيه روايت به همان صورت است كه نقل شد.

64- اين روايت را ابو عبد اللّه حسين بن حكم عبرى نيز در تفسير خود از مالك بن اسماعيل به همين صورت نقل كرده است.

65- عن الأصبغ بن نباتة، عن عليّ بن ابى طالب 7 قال: نزل القرآن أربعة أرباع: ربع فينا و ربع في عدّونا و ربع حلال و حرام و ربع فرائض و أحكام، و لنا كرائم القرآن.

اصبغ بن نباته، از علىّ بن ابى طالب 7 نقل مى‌كند كه گفت: قرآن در چهار قسمت نازل شده، يك چهارم درباره ما و يك چهارم درباره دشمنان ما و يك چهارم حلال و حرام و يك چهارم واجبات و احكام و گزيده‌هاى قرآن مخصوص ماست.

66- عن زرّ، عن عليّ قال: ما مرّت المواسي على رأس رجل من قريش إلّا و قد نزلت فيه آية من كتاب اللّه عزّ و جلّ.

زرّ از على 7 نقل مى‌كند كه گفت: تيغ اصلاح بر سر مردى از قريش مرور نكرد مگر اينكه درباره او آيه‌اى از قرآن نازل شد.

فصل ششم در بيان اينكه منظور از «يا ايها الذين آمنوا» در همه جاى قرآن، علىّ بن ابى طالب 7 است كه در حدود نود مورد از كتاب خدا نازل شده.

سخن حذيفه بن يمان در اين باره:

67- عن حذيفة أن أناسا تذاكروا فقالوا: ما نزلت آية في القرآن فيها: (يا أيها