ابو امامه باهلى گفت: پيامبر خدا فرمود: خداوند پيامبران را از درختان گوناگونى آفريد و من و على را از يك درخت آفريد و من ريشه آن و على شاخه آن و حسن و حسين ميوه‌هاى آن و پيروان ما برگ‌هاى آن هستند، پس هر كس شاخه‌اى از شاخه‌هاى آن را بگيرد نجات مى‌يابد و هر كس بلغزد هلاك مى‌شود. و اگر كسى هزار سال و پس از آن هزار سال و پس از آن هزار سال ميان صفا و مروه عبادت كند تا جايى كه مانند يك مشك خشك باشد ولى محبت ما را درك نكند، خداوند او را بر روى دماغش در آتش خواهد افكند، سپس تلاوت كرد: «قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة فى القربى» 838- عن زاذان: عن عليّ قال: فينا في (آل حم) آية أنّه لا يحفظ مودّتنا إلا كلّ مؤمن، ثمّ قرأ (لا أسألكم عليه أجرا إلا المودّة في القربى).

زاذان از على 7 نقل مى‌كند كه گفت: در «آل حم سوره‌هاى حم» آيه‌اى درباره ما نازل شد كه طبق آن، دوستى ما را حفظ نمى‌كند مگر هر كسى كه مؤمن باشد، آنگاه اين آيه را قرائت كرد: «قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة فى القربى»[1] 839- عن عكرمة قال: لم يكن بطن من بطون قريش إلا للنبي صلى اللّه عليه و آله و سلم فيه قرابة فقال: قل لا أسألكم عليه أجرا إلا أن تصلوا قرابتى.

عكرمه گفت: هيچ قبيله‌اى از قريش نبود مگر اينكه پيامبر با آن قرابتى داشت و لذا فرمود: «قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة فى القربى» يعنى اينكه پيوند خويشى را رعايت كنيد.

840- عن عمرو بن شعيب في قول (قل لا أسألكم عليه أجرا إلا المودّة في القربى) قال: في قرابة رسول اللّه صلى اللّه عليه.

عمرو بن شعيب درباره سخن خداوند: «قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودة فى القربى» گفت: يعنى خويشان پيامبر خدا.

[1] در اشاره به همين حديث، كميت چنين سروده است:

\sُ وجدنا لكم فى آل حم آية\z تأوّلها منّا تقىّ و معرب‌\z\E