اندوخته مى‌كنند و آن را در راه خدا هزينه نمى‌كنند، مژده‌شان بده به عذابى دردناك، روزى كه آن سيم و زر در آتش دوزخ گداخته گردد و پيشانيها و پهلوها و پشتهاى ايشان را با آن داغ نهند. اين است آنچه براى خود اندوخته كرديد، پس بچشيد آنچه را كه اندوخته مى‌كرديد.» و خداوند در آيه 71 سوره نوزدهم (مريم) چنين فرموده است: «و هيچ كس از شما نيست مگر آنكه به دوزخ وارد شود و اين حكم قطعى پروردگار تو است».

امام صادق 7 فرموده است: روزى پيامبر 6 نشسته بودند، ناگاه جبريل در حالى كه پريده رنگ و اندوهگين و افسرده بود آمد. پيامبر 6 فرمودند: چرا تو را چنين اندوهگين و افسرده مى‌بينم؟ گفت: اى محمد! چرا چنين نباشم كه امروز كوره‌هاى جهنم را نهادند؟ پيامبر 6 پرسيدند: كوره‌هاى دوزخ چيست؟ گفت:

خداوند متعال فرمانى صادر فرمود كه هزار سال دوزخ را برافروختند تا سرخ شد و سپس فرمان داد هزار سال ديگر هم برافروختند تا از سرخى به سپيدى گراييد. باز فرمان داد هزار سال ديگر برافروختند، آنچنان كه سياهى وحشت‌زا گرديد و اگر يك حلقه از زنجيرى كه درازى آن هفتاد ذرع است بر دنيا نهاده شود، از گرماى آن همه جهان ذوب خواهد شد و اگر قطره‌يى از گندابهاى دوزخ بر آبهاى زمين فرو افتد، همه اهل دنيا از بوى گندش نابود خواهند شد. گويد، پيامبر 6 و جبريل 7 گريستند. خداوند فرشته‌يى پيش آن دو گسيل داشت و فرمود: خدايتان بر شما سلام مى‌رساند و مى‌فرمايد شما را از اينكه گناهى انجام دهيد كه در دوزخ عذابتان كنم، در پرده عصمت و امان قرار دادم.[1] امير المؤمنين فرموده است: همانا در دوزخ آسياهايى است كه گروهى را با آن آرد مى‌كنند. آيا نمى‌پرسيد، كسانى كه خوراك آن آسياها هستند كيستند؟ و چون پرسيدند، فرمود: عالمان تبهكار و قرآن قرآن‌خوانان بدكار و ستمگران ستم پيشه و وزيران خيانتكار و سرپرستان دروغگو (شايد هم عارفان دروغگو) و همانا دوزخ را شهرى است كه به آن حصينه (كهن دژ) مى‌گويند. آيا از من نمى‌پرسيد، در آن كيست؟ و چون پرسيدند، فرمود: در آن پيمان‌شكنان و از دين برگشتگانند.[2]

[1]. به نقل از صدوق( رضي الله عنه)، در محجة البيضاء، ج 8، ص 361، آمده است و در پاورقى افزوده‌اند كه در تفسير على بن ابراهيم، ص 437 و در اوسط طبرانى هم آمده است. م.

[2]. به نقل از خصال، ج 2، ص 142، در بحار الانوار، ج 8، ص 311، آمده است. م.