هر كس در حال نابينائى از دنيا برود و اين ناراحتى را بحساب خدا گذارد و دوست آل محمّد عليهم السّلام نيز باشد خدا را ملاقات كند در حالى كه براى او حسابى نيست. (يعنى حساب از وى آسان كشند).

(1) 2- و روايتى وارد شده كه خداوند دو يا يك چشم كسى را نگيرد جز آنكه از گناهانش حساب نكشد.

شرح: البتّه معلوم است كه گناهانى كه ميان او و خداوند است نه آنها كه ميان او و مردم است كه حقّ الناس باشد.

ثواب استرجاع هنگام مصيبت‌

(2) 1- معروف بن خرّبوذ گويد: از امام باقر 7 شنيدم ميفرمود: هيچ مؤمنى در جهان بمصيبتى گرفتار نشود كه هنگام ورود آن مصيبت «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‌» گويد جز اينكه پروردگار گناهان گذشته او را خواهد بخشيد (البتّه) گناهان صغيره نه آن گناهانى كه خداوند وعده آتش بر آنها داده است و دخول در دوزخ را بر مرتكب آن حتمى ساخته، و نيز فرمود: و تا آخر عمر