خداى گرامى و بزرگ عذابى فراگير بر آنان فرو فرستد.

(1) [1040] 2- ... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه پيامبر خدا 6 فرمود: اگر بنده‌اى در نهان بر گناهى دست آلايد تنها به خودش زيان رساند و چون آشكارا گناهى از او سر زند و او را به خاطر آن گناه سرزنش نكنند زيانش همه را فرا گيرد. امام صادق 7 فرمود: اين از آن روست كه با كارش دين خدا را خوار نموده و دشمنان خدا از او پيروى خواهند كرد.

(2) [1041] 3- ... امير مؤمنان على 7 فرمود: اى مردم! همانا اگر چند تن در نهان و بى‌آنكه همگان آگاهى يابند بر گناهى دست آلايند خداى فرازمند توده مردم را به خاطر گناه آن چند تن عذاب نكند ولى اگر آشكارا بر گناهى دست يازند و مردم آنان را سرزنش نكنند دو گروه سزاوار كيفر خداى فرازمند گردند. و نيز فرمود: آن هنگام كه سلطه‌گرى ستمكار، مردى را از روى ستم و دشمنى بزند و يا بكشد و يا ستمديده‌اى را بيازارد اگر نمى‌خواهيد او را يارى رسانيد در آنجا حاضر نباشيد؛ زيرا به راستى، يارى مؤمن بر مؤمن اگر در آنجا حاضر باشد واجب است و عافيت بر شما آسانتر است [البتّه‌] تا آنگاه كه تكليفى بر شما لازم نشده باشد. و نيز فرمود: آن هنگام كه در ميان بنى اسرائيل غفلت و سهل انگارى پديد آمد مرد، برادر ايمانى‌اش را از گناه باز مى‌داشت و او دست از گناه نمى‌كشيد ولى اين كار باعث نمى‌شد كه آن اندرز دهنده هم‌خوراك و همنشين و هم‌نوش آن گناهكار نگردد تا اينكه خداى فرازمند در دل‌هاى آنان نسبت به يك ديگر دشمنى افكند و اين آيات را در باره آنان فرو فرستاد كه: «كسانى از بنى اسرائيل كه كافر شدند بر زبان داود و عيسى بن مريم لعنت شدند، اين از آن رو بود كه نافرمانى مى‌كردند و از اندازه در مى‌گذشتند* يك ديگر را از كار ناروا و زشتى كه مى‌كردند باز نمى‌داشتند و چه كار زشتى انجام مى‌دادند!» [مائده (5)، آيه 78 و 79]

(3)

كيفر مرد و زن زناكار

(4) [1042] 1- ... امام صادق از پدرش عليهما السّلام روايت نموده كه فرمود: زناكار را شش كيفر