(1)

پاداش آن كس كه حاجت برادر خويش را برآورد و اندوهى از او را بزدايد و او را در برابر ستمگرى يارى رساند و در برآوردن حاجتش بكوشد و سيرابش كند و گرسنگى‌اش را برطرف نمايد و از برهنگى بپوشاند و بر مركبش سوار كند و او را تأمين كند و پس از مرگش او را كفن كند و به او همسر دهد و هنگام بيمارى به عيادتش رود

(2) [559] 1- ... امام سجّاد 7 فرمود: هر كه حاجت برادرش را برآورد به برآوردن حاجت خداوند آغازيده و خداوند به سبب اين كار صد حاجت او را كه يكى از آنها بهشت است برآورد و هر كه اندوه و گرفتارى برادرش را بزدايد خداوند اندوه‌هاى روز رستاخيز او را بزدايد هر چند بسيار سخت باشند و هر كه او را در برابر ستمگرى يارى رساند خداوند او را در گذشتن از پل صراط هنگام لغزش گام‌ها يارى رساند و هر كه در برآوردن نياز و حاجت او بكوشد تا آن را برآورد و او از اين كار شادمان گردد همچون شادمان نمودن پيامبر خدا 6 باشد و هر كه او را سيراب كند خداوند او را از باده سر به مهر بهشتى سيراب نمايد و هر كه گرسنگى‌اش را برطرف سازد خداوند او را از ميوه‌هاى بهشتى بهره‌مند گرداند و هر كه او را از برهنگى بپوشاند خداوند از جامه‌هاى استبرق و حرير بهشتى بر او پوشاند و هر كه به برادرش كه جامه بر تن دارد لباس بخشد تا آنگاه كه تارى از آن لباس باقى مانده در پناه خدا باشد و هر كه او را در پيشامدى كه موجب خوارى او شده پشتيبانى و تأمين نمايد و آبرويش را نگاه دارد و دست يارى بر او رساند خداوند پسرانى جاودان را به خدمت او گمارد و هر كه او را بر مركبش سوار كند خداوند او را در روز رستاخيز سوار بر شترى از ناقه‌هاى بهشتى بر جايگاه حسابرسى آورد آن گونه كه او بر فرشتگان مباهات ورزد و هر كه بر او پس از مرگش كفن پوشاند گويا كه از هنگام تولّد از مادرش تا هنگام مرگش او را پوشانده است و هر كه او را همسرى دهد كه با او انس گيرد و آرامش يابد خداوند در گورش كسى را در سيماى محبوب‌ترين خويشان او با وى مأنوس نمايد و هر كه هنگام بيمارى‌اش او را عيادت كند فرشتگان گرد او در آيند و تا آنگاه كه باز گردد او را دعا كنند و گويند: پاك شدى و بهشت نيز براى تو پاكيزه گرديد. و امام 7 فرمود: به خدا سوگند كه برآوردن نياز برادرم نزد من از دو ماه روزه و اعتكاف پى در پى در ماه حرام خوشتر است.