(1)

پاداش آن كس كه «لا إله الّا اللَّه» را با شرايط آن گويد

(2) [24] 1- ... اسحاق بن راهويه گويد: هنگامى كه امام رضا 7 به نيشابور رسيد و بر آن شد كه از آنجا به جانب مأمون راهى شود، راويان حديث نزد او گرد آمدند و عرض كردند: اى زاده پيامبر خدا، از ميان ما رخت بر مى‌بندى و براى ما روايتى بازگو نمى‌كنى كه از محضر تو استفاده نماييم؟ امام رضا 7 از هودج خويش كه در آن نشسته بود سر برآورد و فرمود: از پدرم موسى بن جعفر 7 شنيدم كه فرمود: از پدرم جعفر بن محمّد 7 شنيدم كه فرمود: از پدرم محمّد بن على 7 شنيدم كه فرمود: از پدرم على بن حسين 7 شنيدم كه فرمود: از پدرم حسين بن على 7 شنيدم كه فرمود: از پدرم امير مؤمنان على بن ابى طالب 7 شنيدم كه فرمود: از پيامبر خدا 6 شنيدم كه فرمود: از جبرئيل 7 شنيدم كه فرمود:

«لا إله الّا اللَّه» دژ و پناهگاه من است؛ هر كه به دژ من درآيد از عذاب من آسودگى يابد، پس آنگاه كه مركب امام 7 به راه افتاد امام 7 ندا برآورد كه «لا إله الّا اللَّه» مى‌بايست با شرايط آن باشد و من از شرايط آن هستم.

(3)

پاداش آن كس كه گواهى به «لا إله الّا اللَّه» از او پذيرفته آيد

(4) [25] 1- ... ابو سعيد خدرى گويد: روزى پيامبر خدا 6 نشسته بودند و تنى چند از ياران ايشان كه على بن ابى طالب 7 نيز در ميان آنان بود، در محضر پيامبر 6 گرد آمده بودند. در آن هنگام پيامبر 6 فرمود: هر كه «لا إله الّا اللَّه» گويد به بهشت در آيد. دو تن از ياران ايشان گفتند: پس ما نيز «لا إله الّا اللَّه» مى‌گوييم. پيامبر خدا 6 فرمود: جز اين نباشد كه لا إله الّا اللَّه از اين شخص (اشاره به امام على 7) و از پيروانش كه پروردگار ما از آنان پيمان گرفته پذيرفته آيد. آن دو تن، ديگر بار گفتند: ما نيز مى‌گوييم «لا إله الّا اللَّه». پس پيامبر خدا 6 دستش را بر سر على 7 نهاده و آنگاه فرمود: نشانه پيروى از على بن ابى طالب اين باشد كه پيمان او را زير پا نگذاريد و در جايگاه او ننشينيد و گفتار او را دروغ نشماريد.