[پاداش كردار]

[مقدمه مؤلف‌]

(1) به نام خداوند بخشاينده مهربان ستايش از آن خداوند يكتاست؛ آن كس كه هميشه بوده و خواهد بود؛ به اندازه و نهايتى توصيف نشود؛ و چرت و خواب او را فرا نگيرد؛ آن كس كه آغازى براى بودنش و پايانى براى بقايش نباشد؛ با آفريدگانش بر هستى خويش و با پديدآوردن آنها بر هميشگى خويش و با همانندى آنها به يك ديگر بر بى‌همانندى خويش رهنمون شده است؛ نشانه‌هايش گواه قدرت اويند؛ ذات او از وصف شدن و ديدگان از ديدنش و انديشه‌ها از دريافتنش به دور هستند؛ همان كس كه چيزى همانند او نيست و او شنوا و بيناست؛ و گواهى مى‌دهم كه معبودى جز خداى يكتاى بى‌انباز نيست؛ آن كس كه بر فرمانبردارى از خويش پاداش را و بر نافرمانى از خويش عذاب را وعده داده است؛ و گواهى مى‌دهم كه محمّد 6، بنده و فرستاده اوست كه او را با كتابى روشن و استوار و تأييد شده فرستاد. باطل از هيچ سويى به آن راه نيابد؛ و آن فرو فرستاده‌اى از جانب حكيم ستوده است.

و گواهى مى‌دهم كه امير مؤمنان، على بن ابى طالب 7 و پيشوايان پاك كه از فرزندان اويند، پس از پايان يافتن وحى خداوند حجّت‌هاى او بر آفريدگانش هستند و گواهى مى‌دهم كه پيروان و دوستداران آنها كه دنباله‌رو روش و راه آنانند بر راهى راست استوارند و به درستى كه آنان مؤمنان راستين‌اند؛ و كسانى كه با آنان مخالفت ورزند و از راهشان روى برگردانند و فرمان ايشان را رها سازند و به روش آنان رفتار نكنند، از راه راست روى گردان شوند و گمراه گردند.

از خداوند خواهانم كه ما را در دين و پيروى و دوستدارى پيشوايان الهى استوار سازد و دل‌هايمان را پس از هدايت ما دستخوش انحراف نگرداند و از جانب خويش نيكى و رحمت را بر ما ارزانى فرمايد؛ چرا كه او نيك بخشنده است.

(2) شيخ صدوق رحمة اللَّه عليه گويد: آنچه مرا به گردآورى اين كتاب واداشت روايتى از پيامبر 6 بود كه فرمود: «راهنماى به نيكى، چون عمل‌كننده به آن است» و نامش را «ثواب الاعمال» گذاردم و اميدوارم كه خداوند مرا از پاداش آن محروم نفرمايد؛ چرا كه من خواهان گردآورى اين كتاب نشدم جز به سبب اشتياق به پاداش الهى و دستيابى به خرسندى خداوند پاك.

و از كوشش خويش چيزى جز اين نخواهم. هيچ نيرو و توانى جز براى خداوند نباشد و او ما را بس باشد و نيكو وكيلى است.