آثار غسل و تيمم هم به همين صورت از عنوان كلى طهارت، طهارتى كه به امر خداوند صورت مى‌گيرد فهميده مى‌شود. براين اساس، وضو و غسل و تيمم، سپس ورود به نماز و عبادت براى هركس حاصل شود، به فرموده‌ى قرآن مجيد نعمت حق بر او تمام شده:

در پايان آيه‌ى مربوط به طهارت و نماز مى‌خوانيم:

«... ما يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَ لكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَ لِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ»[1].

خداوند با دستوراتش نمى‌خواهد تكليف طاقت‌فرسايى بر دوش شما قرار دهد، ولى مى‌خواهد با انجام گرفتن اين دستورات براى شما پاكى معنوى و طهارت ظاهرى حاصل گردد، و با اين مسايل معنوى نعمتش را بر شما تمام نمايد تا شكر او را بجاى آوريد.

از آيات اين بخش استفاده مى‌شود كه اتمام نعمت حق به انسان در سايه‌ى انجام مسايل معنوى، و به كار گرفتن دستورات ملكوتى، و آراسته شدن به اعتقادات حقه و حسنات اخلاقى است.

12- پاداش بجا خرج كردن نعمت‌

قرآن مجيد به مردان و زنانى كه قلبى آراسته به ايمان، و نفسى پيراسته از زشتى، و جسمى متصل به عمل صالح، و زبانى گوياى حق، و مالى در مدار انفاق‌

[1] - مائده( 5): 6.