«... وَ اللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ»[1].

و خداوند سرپرست اهل تقواست.

«... إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ...»[2].

همانا گرامى‌ترين شما نزد خداوند پرهيزگارترين شماست.

اميرالمؤمنين 7 براى اهل تقوا نشانه‌هايى ذكر مى‌كنند از جمله:

راستى در گفتار، اداى امانت، وفاى به عهد، كمى عجز و بخل، صله‌ى رحم، ترحم به ناتوانان، كمى موافقت با زنان، بذل خوبى، اخلاق حسنه، وسعت بردبارى، عمل به علم در آنچه كه انسان را به خدا نزديك مى‌نمايد، سپس مى‌فرمايند: خوشا به حال آنان، و بازگشتگاه نيك براى ايشان است‌[3]!

رسول خدا 6 و سلم فرمودند:

لَوْ انَّ السَّماواتِ وَالْارْضَ كانَتا رَتْقاً عَلى‌ عَبْدٍ ثُمَّ اتَّقَى اللَّهَ لَجَعَلَ اللَّهُ لَهُ مِنْهُما فَرَجاً وَمَخْرَجاً[4].

اگر آسمانها و زمين بر بنده‌اى بسته باشد، سپس آن بنده خدا را بپرهيزد، خداوند براى او از آسمانها و زمين راه گشايش و خروج قرار مى‌دهد.

و نيز فرمودند:

خَصْلَةٌ مَنْ لَزِمَها اطاعَتْهُ الدُّنْيا وَالْآخِرَةُ وَرَبِحَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ. قيلَ: وَما هِىَ يا

[1] - جاثيه( 45): 19.

[2] - حجرات( 49): 13.

[3] - تفسير عياشى: 2/ 213، حديث 50؛ بحار الأنوار: 67/ 282، باب 56، حديث 2.

[4] - عدة الداعى: 305، فصل فى خواص متفرقة؛ بحار الأنوار: 67/ 285، باب 56، حديث 8.