تائب از گناه واجب است با تمرين و رياضت، آراسته به صبر شود، و بر پاك ماندن از گناه اصرار ورزد تا براى هميشه از شر هواى نفس و وساوس شيطانى و معصيت و آلودگى آسوده شود، كه بدون صبر ساختمان توبه برجا نمى‌ماند، و رحمت حق بر انسان تداوم نمى‌يابد.

مال حلال‌

خداوند مهربان رساندن روزى را به مخلوقات روزى‌خور بر خود واجب نموده، و نيازمندى در اين زمينه از قلم نمى‌افتد.

كانالها و طرقى كه براى رسيدن انسان به روزى مخصوص خودش قرار داده زياد است از جمله‌ى آنها: ارث، هبه، پيدا شدن گنج و از همه‌ى راهها مهمتر كسب حلال است.

كسب حلال مانند دامدارى، كشاورزى، صنعت، هنرهاى دستى، تجارت و كارهاى سنگين مثبت بدنى است.

مالى كه از طرق نامشروع به دست مى‌آيد حرام، و استفاده كردن از آن موجب عذاب در روز قيامت است.

دزدى، غصب، رشوه، كم فروشى، غارتگرى و به زور ستم ستاندن، ممنوع و آلوده به آنها از رحمت حق محروم است.

قرآن مجيد و روايات بر به دست آوردن حلال اصرار عجيبى دارند، تا جايى كه قرآن مجيد دستور مى‌دهد اول از حلال بخوريد، سپس به عبادت خدا برخيزيد.

«يا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّباتِ وَ اعْمَلُوا صالِحاً»[1].

[1] - مؤمنون( 23): 51.