... كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلى‌ نَفْسِهِ الرَّحْمَةِ انَّهُ‌

مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءاً بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابَ‌

مِنْ بَعْدِهِ وَاصْلَحَ فَانَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ‌

انعام (6): 54

آراسته شدن به زيبايى و زدودن زشتى‌

منظورم از دو عنوان زيبايى و زشتى، زيبايى و زشتى باطنى و معنوى و اخلاقى و عملى است.

آن انسانى كه با قلم اراده و اختيار، و شناخت و معرفت، حقايق الهيه را كه عبارت از حسنات اخلاقى است، و واقعيات عمليه را كه عبارت از احكام پروردگار عالم است بر صفحه‌ى باطن و ظاهر خود نقاشى مى‌كند، و آن نقش را با روغن ايمان جلا مى‌دهد و از آفات و حوادث حفظ مى‌نمايد، سيرتى فوق العاده زيبا، و صورتى شايسته و آراسته پيدا مى‌كند.

حقايق الهيه يا حسنات اخلاقى جلوه‌هاى اسما و صفات، و واقعيات عمليه جلوه‌هاى اراده و خواست حضرت حق است، و به همين خاطر نقش آنها در سيرت و صورت، انسان را در مملكت مصر وجود همچون يوسف جلوه مى‌دهد، و او را معشوق خريداران بى‌شمارى در دنيا و آخرت مى‌نمايد.

اما آن انسانى كه با قلم اراده و اختيار، جهل و غفلت، و كبر و خودپسندى، سيئات اخلاقى و اعمال ناروا را بر صفحه‌ى وجود خويش نقش مى‌زند، و آن نقش را با ادامه دادن گناه پابرجا مى‌نمايد، و بيش از پيش خود را در معرض خسارت و هلاكت ابدى قرار مى‌دهد، سيرتى فوق العاده زشت و صورتى تاريك و ظلمانى پيدا مى‌كند.

سيئات اخلاقى و اعمال زشت و زيانبار، انعكاسى از حالات ابليس و نمونه‌اى از حركات شيطانى است، و به همين جهت نقش آنها در سيرت‌