امّتهاى پيشين واجب شده، شايد تقوى پيدا كنيد.[1]
2- تقوى، زمينه پذيرش هدايت است. «هُدىً لِلمتّقين»[2]
3- خداوند به كسانى كه تقوى دارند، علومى را عنايت مىكند.
«اتّقوا اللّه و يعلّمكم اللَّه»[3]
4- تقوى، وسيله دريافت رحمت الهى است. «اتّقوا لعلّكم تُرحمون»[4]
5- تقوى، وسيله قبولى عمل است. در قرآن مىخوانيم: خداوند فقط اعمال متّقين را مىپذيرد. «انّما يَتقبّل اللَّه من المتّقين»[5]
6- تقوى، وسيله دريافت رزق از راههايى است كه انسان گمان آن را ندارد. «و يَرزُقه من حيثُ لايَحتَسِب»[6]
7- خداوند به متّقين وعده داده كه هرگز در بنبست قرار نگيرند. «و مَن يّتق اللَّه يَجعَل له مَخرَجاً»[7]
8- خداوند انواع حمايتها و امدادهاى غيبى خود را نثار افراد با تقوى مىكند. «اعلموا انّ اللّه مع المتّقين»[8]
9- تقوى راه نجات از خطرات قيامت[9] و خوش عاقبتى و رسيدن به رستگارى است. «والعاقِبةُ لِلمتّقين»[10]
[1] -بقره، 183
[2] -بقره، 2
[3]- بقره، 282
[4]- انعام، 155
[5]- مائده، 27
[6]- طلاق، 3
[7]- طلاق، 2
[8]- توبه، 36 و 123
[9]- مريم، 72
[10]- اعراف، 128