5- امام صادق از پدرانش از رسول خدا : نقل كرده كه فرمود: خداوند مى‌گويد: بنده من اطاعت كن مرا در آنچه بتو امر مى‌كنم، و صلاح و مصلحت خودت را بر من ياد نده.

6- از رسول خدا 6 روايت شده كه خداوند مى‌فرمايد: هر بنده‌اى كه مرا اطاعت كند او را به ديگرى وانمى‌گذارم، و هر بنده‌اى كه مرا عصيان كند او را به خودش واگذار مى‌كنم سپس با كم نيست كه در چه بيابانى به هلاكت برسد.

7- ابو بصير گويد: از امام صادق 7 از اين آيه سؤال كردم: «بپرهيزيد از خدا آن گونه كه سزاوار پرهيز از اوست. (آل عمران/ 102)» امام فرمود: اين پرهيز عبارت از اين است كه خدا را بدون عصيان اطاعت كرد، و بدون فراموشى ذكرش كرد، و بدون ناسپاسى شكرش را بجاى آورد.