2- ابو حمزه گويد: نشنيدم كسى را كه زاهدتر و پارساتر از على بن الحسين 7 باشد مگر على بن ابى طالب 7. هنگامى كه على بن الحسين 7 به پارسائى دعوت كرده و موعظه مى‌كرد هر كه در حضورش بود به گريه مى‌افتاد. ابو حمزه اضافه مى‌كند: كتابى خواندم كه در آن از على بن الحسين 7 در باره زهد و پارسائى سخنى نقل شده بود، آن را نوشتم سپس به خدمت امام چهارم آمدم و آنچه را نوشته بودم به امام عرضه كردم، امام نيز آن را از خود دانسته و قبول فرمود، و آن گفتار اين بود:

بنام خداى رحمان رحيم. خداوند ما را و شما را از نيرنگ ستمكاران، و سركشى حسودان، و ستمگرى جباران نگهدارد. اى مؤمنان! فريب ندهد شما را طاغوتها و پيروانشان كه از شيفتگان به اين دنيا هستند، و بترسيد از آنچه خدا شما را ترسانده است، و پارسائى و زهد كنيد در آنچه خداوند شما را در باره آن به بى‌رغبتى و زهد دعوت كرده است، و ميل نكنيد به اين دنيا بمانند كسى كه دنيا را منزل ماندن و وطن زندگى كردن قرار داده است، تا اينكه فرمود: و هيچ كس به دگرگونى روزهاى دنيا، و زير و رو شدن پيش آمدهاى آن، و سرانجام آسيب فتنه‌هايش آشنائى ندارد مگر كسى كه خدا او را (از لغزش و انحراف) نگه‌