خدا را بدور از اين گناهان ملاقات كند با من در بهشت خواهد بود كه دستگيرهايش از طلا است.[1]

[1] - سه مطلب در روايات گناهان كبيره مورد سؤال قرار مى‌گيرد اول در عدد اين گناهان و دوم در كيفيت و چگونگى گناهان كبيره و سوم در تعريف گناهان كبيره. در مورد اول بايد گفت: عددى كه در روايات اين باب بعنوان گناهان كبيره ذكر شده هرگز در بيان انحصار آنها نبوده است چون در بعضى شماره 5 و در بعضى شماره 9 و در بعضى شماره 10 و ...

و اكثرا شماره 7 بكار رفته است كه خود اين اختلاف در اعداد نشان مى‌دهد كه روايات ناظر به انحصار نمى‌باشند بلكه ناظر به مكانها و زمانها و جمعيتها و نژادها و افراد است، گاهى ناظر به گناهانى است كه در ارتباط با مسائل اجتماعى است و گاهى ناظر به مسائل اخلاقى است و گاهى ناظر به مسائل عقيدتى است و ...

در مورد مطلب دوم بايد گفت: اين روايات در بيان اين نيست كه بگويد يك گناه بعنوان گناه كبيره ذاتا چقدر و به چه اندازه بزرگ است زيرا بسيارى از گناهان كبيره منهاى مجازات دنيائى آنها كه بعنوان حدود و قصاص معين شده است داراى مجازاتهاى الهى و اخروى هستند كه با معيارهاى مادى و دنيوى قابل سنجش و تعيين نمى‌باشند و لذا اندازه بزرگى آنها را تنها از طريق نسبت بيان داشته‌اند كه با دقت در اين مسأله تا حدودى اين مشكل حل مى‌شود به اين بيان كه هر گناهى چون نافرمانى خدا را در بر دارد پس بزرگ و عظيم است ولى برخى از گناهان نسبت به برخى ديگر مى‌تواند بزرگ باشد از باب مثال: قتل نفس نسبت به موسيقى حرام بزرگ است، و يا شرك به خدا نسبت به نظر زن نامحرم بزرگ است، و يا زنا نسبت به اسراف بزرگ است و همچنين، پس بزرگى و كوچكى هر گناهى در قياس به گناه ديگر است.

در مورد مطلب سوم بايد گفت: براى گناهان كبيره تعريفهاى مختلفى كرده‌اند كه اشاره مى‌شود: آنچه خدا به انجام دهنده آن وعده آتش كرده است- آنچه خدا به انجام دهنده آن آتش را واجب كرده است- آنچه از آنها نهى شده است- آنچه اگر كسى از آنها اجتناب كند گناهان ديگرش آمرزيده مى‌شود- آنچه انجامش موجب دخول به دوزخ مى‌شود- آنچه در قرآن از آنها نهى شده است آنچه در قرآن براى آنها مجازاتهاى معين ذكر شده است- اگر چه همه اين تعريفها تقريبا به يك اصل و مطلب باز مى‌گردد ولى در عين حال يك يا چند ضابطه براى شناختن تقريبى گناهان كبيره بدست اهل دقت مى‌دهد.( مترجم)