بهشت نمى‌شود مگر كسى كه پاكيزه باشد (پس بدنى كه با حرام و گناه گوشت و خونش روئيده و ناپاك شده است چگونه مى‌تواند داخل بهشت شود).

4- از امام صادق 7 نقل شده است كه: رسول خدا 6 فرمود: همانا بنده‌اى بواسطه گناهى از گناهانى كه انجام داده است صد سال محبوس مى‌شود (در عذاب الهى) ولى (در اين مدت) نگاه مى‌كند كه همسرانش در بهشت در ناز و نعمت قرار دارند (آنان بخاطر هدايت سرپرستشان از گناه اجتناب كرده به بهشت مى‌روند ولى خود انسان در اثر ارتكاب گناه در دوزخ قرار مى‌گيرد).

5- على 7 فرمود: خنده‌اى مكن كه دندانت نمايان شود در حالى كه مرتكب اعمال ناشايسته شده‌اى، و در حالى كه مرتكب بديها شده‌اى ايمن از بلاى شبگير مباش.