6- امام صادق 7 فرمود: براى مضطرب‌[1] رأى، و براى ملول (خسته و كسل) دوستى و براى حسود بى‌نيازى نيست. انديشمند نيست آنكه در عواقب كارها نظر نكند، و نظر كردن در عواقب امور با روى قلبها است.

7- ابو حمزه ثمالى گويد: امام باقر 7 فرمود: مردى به خدمت رسول خدا 6 آمد و عرض كرد: مرا بياموز (نصيحت كن) حضرت رسول 6 فرمود: بر تو باد به نوميدى از آنچه در نزد مردم است كه اين خود عين بى‌نيازى است. گفت: زياده بياموز يا رسول الله. فرمود: بپرهيز از حرص و طمع كه اين خود عين فقر است. گفت: زياده بياموز يا رسول الله. فرمود: هر گاه قصد انجام كارى كردى به عاقبتش بينديش. اگر عاقبتش را نيكو ديدى پيروى كن و گر نه از انجام آن پرهيز نما.

[1] - كلمه حاقن كه در روايت شماره شش بكار رفته است در لغت به كسى اطلاق مى‌شود كه دچار بول شديد باشد و نتواند ادرار خود را دفع كند كه چنين كسى داراى فراغت براى انديشيدن نيست، و لذا ما اين كلمه را بعنوان مضطرب معنى كرديم.