4- از حفص بن عايشه روايت شده كه: امام صادق 7 غلام خود را در پى كارى فرستاد و غلام تاخير كرد و چون دير كرد حضرت بدنبالش رفت و ديد كه او خوابيده است كنارش نشست و به رويش باد مى‌زد تا غلام از خواب بيدار شد، حضرت فرمود: اى فلان (اسم او را برد) درست نيست كه تو شب و روز به خوابى تو مى‌توانى شب آزاد باشى ولى روز را بايد در اختيار ما باشى.

5- امام باقر 7 فرمود: خداوند دوست دارد شخص با حياء و حليم را.

6- رسول خدا 6 فرمود: خداوند كسى را به جهلش عزيز نكرده و كسى را به حلمش ذليل نكرده (شخص جهول عزيز نمى‌شود و شخص حليم ذليل نمى‌گردد).

7- امام صادق 7 فرمود: حلم براى يارى انسان كافى است، و فرمود: اگر بردبار نيستى خود را به بردبارى وادار كن.

8- سعيد بن يسار گويد: امام صادق 7 فرمود: زمانى كه ميان دو شخص نزاعى واقع مى‌شود دو فرشته به نزد آنان فرود مى‌آيند و به يكى از آن دو كه سفيه است (و