سخن مركز

اهميت درس اخلاق، از مجموعه دروس معارف اسلامى در دانشگاه، بر كسى پوشيده نيست.

پرورش اخلاقى دانشجويان و تزكيه و تهذيب آنان از جمله اهداف اين درس دو واحدى است.

گستره وسيع مباحث اخلاقى از يك طرف و گرايش روزافزون دانشجويان به مسايل عقلى از طرف ديگر، مركز برنامه‌ريزى و تدوين كتب درسى نهاد را بر آن داشت تا در پى دستيابى به اهداف اين درس، سرفصل‌هاى درس اخلاق را تنوع بخشند تا استادان و دانشجويان براساس علاقه و نياز خود اين درس را بگذرانند. فلسفه اخلاق يكى از گرايش‌هاى چهارگانه درس اخلاق و درآمدى براى ورود به مباحث عقلى در حوزه اخلاق است.

فلسفه اخلاق به عنوان رشته‌اى مستقل از فلسفه و اخلاق در طليعه قرن بيستم (1903 ميلادى) با كتاب مبانى اخلاق) acihtE aipicnirP (، جرج ادوارد مور (1873- 1959)[1] به جامعه علمى جهان معرفى شد. مسايل اين علم گرچه به لحاظ تاريخى متأخر از علم اخلاق است، به لحاظ منطقى مقدم بر آن است. زيرا فلسفه اخلاق، زيربناى علم اخلاق بوده، با دقت در مسايل آن به آسانى به‌دست مى‌آيد كه بدون داشتن موضعى مبتنى بر تأمل و دقت در مسايل فلسفه اخلاق نمى‌توان علم اخلاقى معتبر و بدون تعارض داشت.

اين علم در فرهنگ اسلامى با اينكه از ديرباز به صورت پراكنده و در ضمن مباحث‌

[1] -1 .G .E .moore .