«تأنّى در كارها از جانب خدا و عجله از جانب شيطان است.»
مرحوم ملّا مهدى نراقى رحمه الله در تعريف عجله مىگويد:
«عجله حالتى در دل است كه به مجرّد خطور امرى در ذهن، بى درنگ و بدون
تأمل درباره آن، به انجام آن اقدام كند. اين حالت از لوازم ضعف و كوچكى نفس و از
درهاى بزرگ ورود شيطان به دل آدمى است كه بسيارى از مردم را از اين راه به هلاك
افكنده است.»[2]
يكى از دلايل مذمّتِ عجله و شتاب، آن است كه كارها، اگر بخواهد صحيح
انجام شود بايد همراه با بصيرت و معرفت باشد و اين، نياز به تأنّى و آرامش و صبر
دارد. فردى كه شتابزده عمل مىكند فرصت انديشيدن در كارها را نيافته و در نتيجه
كارى انجام مىدهد كه سرانجامِ آن، پشيمانى و خسران خواهد بود.