«بار خدايا! مرا و هر چه همراه من است را نگهدار و من و هر چه با من است را سالم بدار و من و هر چه با من است را به مقصد برسان، به گونهاى شايسته و زيبا.»
[آنگاه] خداوند او را با آنچه همراه خود دارد محفوظ داشته و به سلامت به مقصد مىرساند.
همچنين امام صادق 7 در حديث ديگرى فرمود:
«هركس هنگام بيرون رفتن از خانه، ده مرتبه سوره «قُل هُوَ اللَّهُ احَد» (توحيد) را بخواند، پيوسته در پناه و حمايت خداوند است تا به خانه برگردد».[1]
همچنين به نقل از ابوحمزه ثمالى هرگاه امام باقر 7 از خانه بيرون مىرفت مىفرمود:
«بِسْمِ اللَّهِ خَرَجْتُ وَ عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْتُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ».[2]
«به نام خدا خارج شدم و بر او توكل كردم، هيچ توانايى و نيرويى نيست جز به نيروى خدا.»
[1] - كافى، ج 4، ص 333
[2] - همان.